علم الإمام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| از مجموعه = | | از مجموعه = | ||
| نویسنده = [[محمد | | نویسنده = [[محمد حسین مظفر]] | ||
| نویسندگان = | | نویسندگان = | ||
| تحقیق یا تدوین = | | تحقیق یا تدوین = | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
'''علم الامام: کتاب وجیز یبحث عن علم الامام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل''' کتابی است که به بررسی ماهیت علم ائمه به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این کتاب به قلم [[محمد | '''علم الامام: کتاب وجیز یبحث عن علم الامام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل''' کتابی است که به بررسی ماهیت علم ائمه به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این کتاب به قلم [[محمد حسین مظفر]] نوشته شده و توسط انتشارات [[المکتبه الحیدریه]] به چاپ رسیده‌است.<ref name=p1>[http://www.ketab.ir/modules.php?name=News&op=pirbook&bcode=1581440 وبگاه خانه کتاب]</ref> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==درباره کتاب== | ==درباره کتاب== | ||
کتاب حاضر؛ از منظر قرآنی، روایی، فلسفی و | کتاب حاضر؛ از منظر قرآنی، روایی، فلسفی و کلامی به تبیین ابعاد مختلف و مراتب علم امامان معصوم پرداخته شده واثبات شده‌است که تمامی علوم آنان از امور دینی وغیردینی از نوع «علم حضوری» بوده که این نوع از علم کاملترین علم بوده واشتباه در آن راه ندارد. علم امامان به امور مختلف آسمان وزمین، احکام دین، ظاهر وباطن قرآن، احوال مردم، اسما وصفات الهی ونیاز همه مردم به علوم آنان، ارث بردن ائمه از پیامبراسلام(ص) در تمامی علوم ایشان وپاسخ برخی از شبهات در مورد ماهیت ومقدار علم ائمه از اصلی‌ترین مفاد این کتاب است که با رویکردی عقلی و نقلی به تبیین آن‌ها پرداخته شده است.<ref name=p1></ref> | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
*'''باعث التألیف'''؛ | *'''باعث التألیف'''؛ | ||
*'''مقدمات إمام البحث'''؛ | *'''مقدمات إمام البحث'''؛ | ||
**علم | **علم النبی؛ | ||
**وظیفۀ الخلیفۀ؛ | **وظیفۀ الخلیفۀ؛ | ||
**الخلافۀ وأهل‌البیت؛ | **الخلافۀ وأهل‌البیت؛ | ||
*'''علم الإمام | *'''علم الإمام الحضوری من طرق العقل'''؛ | ||
** | **الحضوری أنفع للأمۀ؛ | ||
** | **الحضوری أکمل فی الرسالۀ والإمامۀ؛ | ||
** | **الحضوری أسبغ فی النعمۀ؛ | ||
** | **الحضوری أتم فی القدرة؛ | ||
** | **الحضوری أکمل فی اللطف؛ | ||
**الاولی | **الاولی فی الإمام اختیار الأفضل؛ | ||
** | **الحضوری أبلغ فی المثالیۀ؛ | ||
** | **الحضوری أبلغ فی الدلالۀ؛ | ||
**ذو العلم | **ذو العلم الحضوری أسلم عن الانخد(ع)؛ | ||
**لابد أن یکون علم السفیر والشهید حضوریا؛ | **لابد أن یکون علم السفیر والشهید حضوریا؛ | ||
***هل | ***هل هناک حکم عقلی معارض؛ | ||
*'''البرهان النقلی علی علم الإمام | *'''البرهان النقلی علی علم الإمام الحضوری'''؛ | ||
**ما دل من الحدیث علی علمهم | **ما دل من الحدیث علی علمهم الحضوری؛ | ||
**الائمۀ خزنۀ العلم والحجۀ البالغۀ؛ | **الائمۀ خزنۀ العلم والحجۀ البالغۀ؛ | ||
**علمهم بما | **علمهم بما فی السماء والأرض؛ | ||
**ان الأئمۀ هم الراسخون | **ان الأئمۀ هم الراسخون فی العلم والذین أوتوا العلم؛ | ||
**الائمۀ معدن العلم و وارثوه؛ | **الائمۀ معدن العلم و وارثوه؛ | ||
**الائمۀ ورثۀ علم | **الائمۀ ورثۀ علم النبی؛ | ||
**ان لدیهم جمیع الکتب و یعرفونها علی اختلاف ألسنتها؛ | **ان لدیهم جمیع الکتب و یعرفونها علی اختلاف ألسنتها؛ | ||
**الائمۀ یعلمون الکتاب کله؛ | **الائمۀ یعلمون الکتاب کله؛ | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
**الاخبار النافیۀ للأخبار الدالۀ علی الحضور؛ | **الاخبار النافیۀ للأخبار الدالۀ علی الحضور؛ | ||
***کانوا لا یعلمون الغیب؛ | ***کانوا لا یعلمون الغیب؛ | ||
***سهو | ***سهو النبی والأئمۀ؛ | ||
***نوم | ***نوم النبی عن الصلاة الصبح؛ | ||
***متی شاء الإمام أن یعلم أعلمه الله تعالی | ***متی شاء الإمام أن یعلم أعلمه الله تعالی | ||
**المؤیدات لهذا الجمع | **المؤیدات لهذا الجمع | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
****الجواب عن المؤید الثانی: إقدامهم علی القتل و شرب السم؛ | ****الجواب عن المؤید الثانی: إقدامهم علی القتل و شرب السم؛ | ||
****الجواب عن المؤید الثالث: الغلو؛ | ****الجواب عن المؤید الثالث: الغلو؛ | ||
*'''المؤیدات لعلمهم | *'''المؤیدات لعلمهم الحضوری'''؛ | ||
**علمهم منۀ منه و هی | **علمهم منۀ منه و هی تقضی بالحضوری؛ | ||
**ان سائر صفاتهم غیر مقیدة؛ | **ان سائر صفاتهم غیر مقیدة؛ | ||
** | **الحضوری أبعد عن عصیان الناس وأقرب إلی طاعتهم؛ | ||
**حاجۀ الناس إلی عالم حاضر العلم؛ | **حاجۀ الناس إلی عالم حاضر العلم؛ | ||
** | **الحضوری ممکن و قام الدلیل علیه؛ | ||
**لو لم یکن علمهم حاضرا لجاز إن یوجد من هو أعلم منهم؛ | **لو لم یکن علمهم حاضرا لجاز إن یوجد من هو أعلم منهم؛ | ||
**جهلهم یستلزم السهو والنسیان وغیرهما أحیانا؛ | **جهلهم یستلزم السهو والنسیان وغیرهما أحیانا؛ | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
==درباره پدیدآورنده== | ==درباره پدیدآورنده== | ||
محمد حسین بن محمدبن عبدالله مظفر (متولد ۱۳۱۲ نجف)، تحصیلات حوزوی را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: [[محمد حسین میرزای نایینی]]، [[ضیاءالدین علی بن ملا محمد عراقی|آقاضیاءِ عِراقی]]، [[سیدابوالحسن اصفهانی]] و [[محمدحسن المظفر]] پیگیری کرد و از [[سیدعبدالحسین شرف‌الدین]] و [[محمدمحسن بن علی منزوی تهرانی |آقابزرگ تهرانی]] اجازۀ روایت گرفت. او در «لجنة المجمع الثقافی | محمد حسین بن محمدبن عبدالله مظفر (متولد ۱۳۱۲ نجف)، تحصیلات حوزوی را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: [[محمد حسین میرزای نایینی]]، [[ضیاءالدین علی بن ملا محمد عراقی|آقاضیاءِ عِراقی]]، [[سیدابوالحسن اصفهانی]] و [[محمدحسن المظفر]] پیگیری کرد و از [[سیدعبدالحسین شرف‌الدین]] و [[محمدمحسن بن علی منزوی تهرانی |آقابزرگ تهرانی]] اجازۀ روایت گرفت. او در «لجنة المجمع الثقافی لجمعیة منتدى النشر» که برادرش آقای [[محمدحسن المظفر]] تأسیس کرده بود شرکت داشت و در این زمینه دانشکده فقه را تاسیس کرد. | ||
او بیش از ۱۰ جلد کتاب به رشته تحریر درآورده، او در فقه، اصول، | او بیش از ۱۰ جلد کتاب به رشته تحریر درآورده، او در فقه، اصول، ادبیات وتاریخ مهارت داشت از جمله آثار وی: '''الاسلام، نشوؤه و ارتقاؤه، تاریخ الشیعه'''؛ '''میثم‌التمار؛ مؤمن الطاق'''؛ '''الامام الصادق'''؛ '''الثقلان، الکتاب و العتره'''؛ '''الشعائر الحسینیه'''؛ '''علم الامام؛ حیاه الصادق'''؛ '''الشیعه و الامامه'''.<ref>[http://lib.eshia.ir/23022/2/469 کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref> | ||
<ref>[http://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/86220/48 کتابخانه دیجیتالی تبیان /دایره المعارف بزرگ اسلامی ج ۱]</ref> | <ref>[http://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/86220/48 کتابخانه دیجیتالی تبیان /دایره المعارف بزرگ اسلامی ج ۱]</ref> | ||
| خط ۱۲۹: | خط ۱۲۹: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی جامع امامت و ولایت]] | [[رده:کتاب‌شناسی جامع امامت و ولایت]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی امامت]] | [[رده:کتاب‌شناسی امامت]] | ||
| خط ۱۳۸: | خط ۱۳۶: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت المکتبه الحیدریه]] | [[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت المکتبه الحیدریه]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت منتشر شده در ۱۳۸۹]] | [[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های امامت منتشر شده در ۱۳۸۹]] | ||
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های علم امام]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های علم امام به زبان عربی]] | |||
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۳۲
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
| علم الامام: کتاب وجیز یبحث عن علم الامام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| نویسنده | محمد حسین مظفر |
| موضوع | علم امام - امامت در احادیث، پیامبر اسلام |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات المکتبه الحیدریه|انتشارات المکتبه الحیدریه]][[رده:انتشارات المکتبه الحیدریه]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | ۱۳۸۹ ش |
| شماره ملی | ۲۸۲۷۵۷۲ |
علم الامام: کتاب وجیز یبحث عن علم الامام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل کتابی است که به بررسی ماهیت علم ائمه به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این کتاب به قلم محمد حسین مظفر نوشته شده و توسط انتشارات المکتبه الحیدریه به چاپ رسیده‌است.[۱]
درباره کتاب
کتاب حاضر؛ از منظر قرآنی، روایی، فلسفی و کلامی به تبیین ابعاد مختلف و مراتب علم امامان معصوم پرداخته شده واثبات شده‌است که تمامی علوم آنان از امور دینی وغیردینی از نوع «علم حضوری» بوده که این نوع از علم کاملترین علم بوده واشتباه در آن راه ندارد. علم امامان به امور مختلف آسمان وزمین، احکام دین، ظاهر وباطن قرآن، احوال مردم، اسما وصفات الهی ونیاز همه مردم به علوم آنان، ارث بردن ائمه از پیامبراسلام(ص) در تمامی علوم ایشان وپاسخ برخی از شبهات در مورد ماهیت ومقدار علم ائمه از اصلی‌ترین مفاد این کتاب است که با رویکردی عقلی و نقلی به تبیین آن‌ها پرداخته شده است.[۱]
فهرست کتاب
- باعث التألیف؛
- مقدمات إمام البحث؛
- علم النبی؛
- وظیفۀ الخلیفۀ؛
- الخلافۀ وأهل‌البیت؛
- علم الإمام الحضوری من طرق العقل؛
- الحضوری أنفع للأمۀ؛
- الحضوری أکمل فی الرسالۀ والإمامۀ؛
- الحضوری أسبغ فی النعمۀ؛
- الحضوری أتم فی القدرة؛
- الحضوری أکمل فی اللطف؛
- الاولی فی الإمام اختیار الأفضل؛
- الحضوری أبلغ فی المثالیۀ؛
- الحضوری أبلغ فی الدلالۀ؛
- ذو العلم الحضوری أسلم عن الانخد(ع)؛
- لابد أن یکون علم السفیر والشهید حضوریا؛
- هل هناک حکم عقلی معارض؛
- البرهان النقلی علی علم الإمام الحضوری؛
- ما دل من الحدیث علی علمهم الحضوری؛
- الائمۀ خزنۀ العلم والحجۀ البالغۀ؛
- علمهم بما فی السماء والأرض؛
- ان الأئمۀ هم الراسخون فی العلم والذین أوتوا العلم؛
- الائمۀ معدن العلم و وارثوه؛
- الائمۀ ورثۀ علم النبی؛
- ان لدیهم جمیع الکتب و یعرفونها علی اختلاف ألسنتها؛
- الائمۀ یعلمون الکتاب کله؛
- عندهم جمیع العلوم؛
- یعلمون حتی بانقلاب جناح الطائر؛
- ان الأئمۀ الشهداء علی الناس؛
- منابع علمهم؛
- ان عندهم الاسم الأعظم؛
- ان عندهم آیات الأنبیاء؛
- ما عندهم من الجفر والجامعۀ ومصحف فاطمۀ وما یحدث باللیل والنهار؛
- الادلۀ النقلیۀ المعارضۀ؛
- ما دل من الکتاب علی أن علمهم لیس بحاضر؛
- الجواب عنها؛
- الاخبار النافیۀ للأخبار الدالۀ علی الحضور؛
- کانوا لا یعلمون الغیب؛
- سهو النبی والأئمۀ؛
- نوم النبی عن الصلاة الصبح؛
- متی شاء الإمام أن یعلم أعلمه الله تعالی
- المؤیدات لهذا الجمع
- استمرارهم عملا وقولا علی عدم الحضور؛
- اقدامهم علی القتل وشرب السم؛
- الغلو؛
- الجواب عن المؤید الأول: استمرارهم علی عدم العلم الحاضر؛
- الجواب عن المؤید الثانی: إقدامهم علی القتل و شرب السم؛
- الجواب عن المؤید الثالث: الغلو؛
- المؤیدات لعلمهم الحضوری؛
- علمهم منۀ منه و هی تقضی بالحضوری؛
- ان سائر صفاتهم غیر مقیدة؛
- الحضوری أبعد عن عصیان الناس وأقرب إلی طاعتهم؛
- حاجۀ الناس إلی عالم حاضر العلم؛
- الحضوری ممکن و قام الدلیل علیه؛
- لو لم یکن علمهم حاضرا لجاز إن یوجد من هو أعلم منهم؛
- جهلهم یستلزم السهو والنسیان وغیرهما أحیانا؛
- جهلهم یستلزم الحاجۀ للناس؛
- جهلهم یستلزم أمرهم بالمعروف و نهیم عن المنکر، الجهل لازمه فعل ما یجب معه القصاص؛
- شبهات بعض القائلین بعدم العموم والرد علیها؛
- سهو النبی رحمۀ للأمۀ؛
- التفضیل بین سهو النوم وغیره، فیجوز فی الأول دون الثانی؛
- لو کانوا یعلمون الموضوعات للزم سد باب معاشهم و معاشرتهم؛
- قبح العلم الفعلی أحیانا بالموضوعات؛
- الاصل عدم علمهم الفعلی؛
- لو کان علمهم حاضرا للغی نزول جبرائیل؛
- زبدة المخض؛
- علم الإمام یجب الاعتقاد به؛
- العلم بعض صفات الإمام و صفاته أفضل الصفات؛
- الامام و الإمامۀ.[۲]
درباره پدیدآورنده
محمد حسین بن محمدبن عبدالله مظفر (متولد ۱۳۱۲ نجف)، تحصیلات حوزوی را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد حسین میرزای نایینی، آقاضیاءِ عِراقی، سیدابوالحسن اصفهانی و محمدحسن المظفر پیگیری کرد و از سیدعبدالحسین شرف‌الدین و آقابزرگ تهرانی اجازۀ روایت گرفت. او در «لجنة المجمع الثقافی لجمعیة منتدى النشر» که برادرش آقای محمدحسن المظفر تأسیس کرده بود شرکت داشت و در این زمینه دانشکده فقه را تاسیس کرد.
او بیش از ۱۰ جلد کتاب به رشته تحریر درآورده، او در فقه، اصول، ادبیات وتاریخ مهارت داشت از جمله آثار وی: الاسلام، نشوؤه و ارتقاؤه، تاریخ الشیعه؛ میثم‌التمار؛ مؤمن الطاق؛ الامام الصادق؛ الثقلان، الکتاب و العتره؛ الشعائر الحسینیه؛ علم الامام؛ حیاه الصادق؛ الشیعه و الامامه.[۳] [۴]