علم الإمام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

| نویسنده = [[محمد الحسین المظفر]]

'''علم الامام: کتاب وجیز یبحث عن علم الامام و کمیته و کیفیته عن طریقی العقل و النقل''' کتابی است که به بررسی ماهیت علم ائمه به روش عقل و نقلی می‌پردازد. این کتاب به قلم [[محمد الحسین المظفر]] نوشته شده و توسط انتشارات [[المکتبه الحیدریه]] به چاپ رسیده‌است.<ref name=p1>[http://www.ketab.ir/modules.php?name=News&op=pirbook&bcode=1581440 وبگاه خانه کتاب]</ref>

کتاب حاضر؛ از منظر قرآنی، روایی، فلسفی و كلامی به تبیین ابعاد مختلف و مراتب علم امامان معصوم پرداخته شده واثبات شده‌است كه تمامی علوم آنان از امور دینی وغیردینی از نوع «علم حضوری» بوده كه این نوع از علم كاملترین علم بوده واشتباه در آن راه ندارد. علم امامان به امور مختلف آسمان وزمین، احكام دین، ظاهر وباطن قرآن، احوال مردم، اسما وصفات الهی ونیاز همه مردم به علوم آنان، ارث بردن ائمه از پیامبراسلام(ص) در تمامی علوم ایشان وپاسخ برخی از شبهات در مورد ماهیت ومقدار علم ائمه از اصلی‌ترین مفاد این كتاب است كه با رویكردی عقلی و نقلی به تبیین آن‌ها پرداخته شده است.<ref name=p1></ref>

**علم النبي؛

*'''علم الإمام الحضوري من طرق العقل'''؛

**الحضوري أنفع للأمۀ؛

**الحضوري أکمل في الرسالۀ والإمامۀ؛

**الحضوري أسبغ في النعمۀ؛

**الحضوري أتم في القدرة؛

**الحضوري أکمل في اللطف؛

**الاولی في الإمام اختیار الأفضل؛

**الحضوري أبلغ في المثالیۀ؛

**الحضوري أبلغ في الدلالۀ؛

**ذو العلم الحضوري أسلم عن الانخد(ع)؛

***هل هناك حکم عقلي معارض؛

*'''البرهان النقلی علی علم الإمام الحضوري'''؛

**ما دل من الحدیث علی علمهم الحضوري؛

**علمهم بما في السماء والأرض؛

**ان الأئمۀ هم الراسخون في العلم والذین أوتوا العلم؛

**الائمۀ ورثۀ علم النبي؛

***سهو النبي والأئمۀ؛

***نوم النبي عن الصلاة الصبح؛

*'''المؤیدات لعلمهم الحضوري'''؛

**علمهم منۀ منه و هی تقضي بالحضوري؛

**الحضوري أبعد عن عصیان الناس وأقرب إلی طاعتهم؛

**الحضوري ممکن و قام الدلیل علیه؛

محمد حسین بن محمدبن عبدالله مظفر (متولد ۱۳۱۲ نجف)، تحصیلات حوزوی را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: [[محمد حسین میرزای نایینی]]، [[ضیاءالدین علی بن ملا محمد عراقی|آقاضیاءِ عِراقی]]، [[سیدابوالحسن اصفهانی]] و [[محمدحسن المظفر]] پیگیری کرد و از [[سیدعبدالحسین شرف‌الدین]] و [[محمدمحسن بن‌ علی ‌منزوی تهرانی |آقابزرگ تهرانی]] اجازۀ روایت گرفت. او در «لجنة المجمع الثقافی لجمعية منتدى النشر» كه برادرش آقای [[محمدحسن المظفر]] تأسيس كرده بود شركت داشت و در این زمینه دانشکده فقه را تاسیس کرد.

او بیش از ۱۰ جلد کتاب به رشته تحریر درآورده، او در فقه، اصول، ادبيات وتاريخ مهارت داشت از جمله آثار وی: '''الاسلام، نشوؤه و ارتقاؤه، تاریخ الشیعه'''؛ '''میثم‌التمار؛ مؤمن الطاق'''؛ '''الامام الصادق'''؛ '''الثقلان، الکتاب و العتره'''؛ '''الشعائر الحسینیه'''؛ '''علم الامام؛ حیاه الصادق'''؛ '''الشیعه و الامامه'''.<ref>[http://lib.eshia.ir/23022/2/469 کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref>