منظور از تناثر النجوم چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منبعشناسی جامع مهدویت== {{پرسشهای وابسته}} {{ستون-شروع|3}} +== منبعشناسی جامع مهدویت == {{منبعشناسی جامع}})) |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
==پرسشهای وابسته== | ==پرسشهای وابسته== | ||
==منبعشناسی جامع مهدویت== | == منبعشناسی جامع مهدویت == | ||
{{ | {{منبعشناسی جامع}} | ||
* [[:رده:کتابشناسی کتابهای مهدویت|کتابشناسی مهدویت]]؛ | * [[:رده:کتابشناسی کتابهای مهدویت|کتابشناسی مهدویت]]؛ | ||
* [[:رده:مقالهشناسی مقالههای مهدویت|مقالهشناسی مهدویت]]؛ | * [[:رده:مقالهشناسی مقالههای مهدویت|مقالهشناسی مهدویت]]؛ |
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۲۵
منظور از تناثر النجوم چیست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / عصر ظهور امام مهدی / کلیات عصر ظهور |
مدخل اصلی | زمان ظهور امام مهدی |
مدخل وابسته | ؟ |
منظور از تناثر النجوم چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «فرهنگنامه مهدویت» در اینباره گفته است:
- «"تناثر النجوم" سال پایان غیبت صغرا. تناثر به معنای پراکنده شدن و از بین رفتن، و "نجوم" به معنای ستارگان است. در آداب و رسوم عربها - پیش و پس از اسلام - است که نام برخی سالها را طبق حوادث و رخدادهای مهم آن سال بر میگزیدند؛ برای نمونه آنکه سالی که سپاه ابرهه به خانه کعبه حمله کرد را عام الفیل نهادند. سال تناثر النجوم نیز بر اساس رخدادهای مهم آن سال نامگذاری شد. مشهور است که چون در سال پایانی غیبت صغرا و آغاز غیبت کبرا، ستارگان فروزان بسیاری در آسمان علم و دانش و تقوا افول کرده، چهره در نقاب خاک بردند، از آن سال، با این عنوان یاد شده است. شیخ کلینی صاحب کتاب کافی، علی بن بابویه قمی و سمری[۱] آخرین سفیر حضرت حجّت(ع) از کسانی هستند که در سال ۳۲۹ ق دار فانی را وداع گفتند[۲]»[۳].
|}
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ ابن داود، رجال، ص ۳۴۱.
- ↑ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۸، ص ۲۳۳
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۱۴۲ - ۱۴۳.