تفسیر عرفانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱۲: خط ۱۲:
#«[[تفسیر کشف‌الأسرار و عدّة‌الأبرار (کتاب)|تفسیر کشف‌الأسرار و عدّة‌الأبرار]]» معروف به «[[تفسیر خواجه عبدالله انصاری]]»، به زبان فارسی، نوشته «[[ابوالفضل رشیدالدین میبدی]]» در ده جلد. در این تفسیر، در کنار مباحث ادبی، [[فقهی]] و [[تاریخی]]، [[آیات]] بر [[مذاق عرفا]] ترجمه و [[تأویل]] شده است.
#«[[تفسیر کشف‌الأسرار و عدّة‌الأبرار (کتاب)|تفسیر کشف‌الأسرار و عدّة‌الأبرار]]» معروف به «[[تفسیر خواجه عبدالله انصاری]]»، به زبان فارسی، نوشته «[[ابوالفضل رشیدالدین میبدی]]» در ده جلد. در این تفسیر، در کنار مباحث ادبی، [[فقهی]] و [[تاریخی]]، [[آیات]] بر [[مذاق عرفا]] ترجمه و [[تأویل]] شده است.
#«[[تفسیر تستری (کتاب)|تفسیر تستری]]»، تألیف «[[ابومحمد سهل بن عبدالله تستری]]».
#«[[تفسیر تستری (کتاب)|تفسیر تستری]]»، تألیف «[[ابومحمد سهل بن عبدالله تستری]]».
#«[[حقائق‌ التفسیر (کتاب)|حقائق‌ التفسیر]]» تألیف «[[ابوعبدالرحمان سُلّمی]]».
#«[[حقائق‌ التفسیر (کتاب)|حقائق‌ التفسیر]]» تألیف «[[عبدالرحمن سلمی]]».
#«[[لطائف‌ الاشارات (کتاب)|لطائف‌ الاشارات]]» تألیف «[[ابو القاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری]]».<ref>ایازی، محمد علی، آشنایی باتفاسیر قرآن، صفحه ۶۰و(۵۸-۴۸۲)و(۴۸-۵۵۴)و۲۲؛ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، صفحه ۶۲۹و۶۰۳و۵۸۸و۲۱۲؛ معرفت، محمد هادی، التفسیروالمفسرون فی ثوبه القشیب، جلد۲، صفحه ۵۴۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۱۱.</ref>
#«[[لطائف‌ الاشارات (کتاب)|لطائف‌ الاشارات]]» تألیف «[[ابو القاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری]]».<ref>ایازی، محمد علی، آشنایی باتفاسیر قرآن، صفحه ۶۰و(۵۸-۴۸۲)و(۴۸-۵۵۴)و۲۲؛ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، صفحه ۶۲۹و۶۰۳و۵۸۸و۲۱۲؛ معرفت، محمد هادی، التفسیروالمفسرون فی ثوبه القشیب، جلد۲، صفحه ۵۴۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۱۱.</ref>



نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۲۷

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

تفاسیر عرفانی با تکیه بر تأویل ظواهر آیات و اخذ به باطن نوشته شده‌اند؛ مانند:

  1. «بیان السعادة فی مقامات العبادة»، اثر سلطان محمد بن محمد جنابذی (گنابادی) (سلطان علیشاهمفسر با تمسک به شمار اندکی از روایات اهل بیت(ع) بیشتر به مسائل عرفانی پرداخته است.
  2. «رحمة من الرحمان فی تفسیر و إشارات القرآن» (تفسیر ابن‌عربی) اثر «ابوبکر محمد بن علی بن محمد»، معروف به «محیی‌الدین بن‌ عربی». این تفسیر از آثار و تألیفات ابن‌عربی گردآوری شده و در واقع تفسیر ملاّ عبدالرزاق کاشانی است.
  3. تفسیر عاملی به زبان فارسی، اثر ابراهیم موثق عاملی معروف به موثق، در هشت جلد به همت کتابخانه صدوق چاپ شده است. نویسنده با تبیین نظریات و اشارات عرفا، به کتاب خود جنبه تحلیلی داده است.
  4. «غرائب‌ القرآن و رغائب‌ الفرقان» معروف به «تفسیر نیشابوری»، به قلم «نظام‌الدین حسین قمی نیشابوری» معروف به «نظام نیشابوری» و «نظام اعرج»، به زبان عربی، ده جلد.
  5. «تفسیر کشف‌الأسرار و عدّة‌الأبرار» معروف به «تفسیر خواجه عبدالله انصاری»، به زبان فارسی، نوشته «ابوالفضل رشیدالدین میبدی» در ده جلد. در این تفسیر، در کنار مباحث ادبی، فقهی و تاریخی، آیات بر مذاق عرفا ترجمه و تأویل شده است.
  6. «تفسیر تستری»، تألیف «ابومحمد سهل بن عبدالله تستری».
  7. «حقائق‌ التفسیر» تألیف «عبدالرحمن سلمی».
  8. «لطائف‌ الاشارات» تألیف «ابو القاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری».[۱].[۲]

منابع

  1. فرهنگ‌نامه علوم قرآنی

پانویس

  1. ایازی، محمد علی، آشنایی باتفاسیر قرآن، صفحه ۶۰و(۵۸-۴۸۲)و(۴۸-۵۵۴)و۲۲؛ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، صفحه ۶۲۹و۶۰۳و۵۸۸و۲۱۲؛ معرفت، محمد هادی، التفسیروالمفسرون فی ثوبه القشیب، جلد۲، صفحه ۵۴۰.
  2. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۷۱۱.