ابداع: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
خط ۲۰: خط ۲۰:
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}



نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۲۳

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ابداع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

ابداع انجام کاری است بدون الگوگیری از نمونه‌ای دیگر که یکی از صفات الهی است. در ابداع موجود به وجود می‌آید بدون نیاز به ابزار، ماده، زمان و مکان و این امکان تنها به خداوند اختصاص دارد.

مفهوم‌شناسی

ابداع در لغت یعنی ایجاد ابتکاری و انجام کاری که از روی نمونه‌ای دیگر نبوده است[۱]. این واژه یکی از صفات الهی است، به معنای ایجاد و آفرینش موجودات بدون الگوی قبلی[۲]، بلکه و اخترعهم علی مشیته اختراعا؛ “آنها را بر طبق مشیت خودش اختراع کرد”[۳]. در ابداع موجود ایجاد می‌شود بدون نیاز به ابزار، ماده، زمان و مکان و این امکان تنها به خداوند اختصاص دارد[۴].[۵]

تفاوت ابداع و احداث

ابداع یعنی ایجاد، بدون وجود الگوی قبلی؛ اما "احداث" یعنی ایجاد چیزی از روی شیء دیگر که آن را "تکوین" هم می‌گویند. حکما قائل هستند هیچ چیز در طبیعت ابداعی نیست؛ همه تکوینی و احداثی هستند؛ اما اشیایی نیز ابداعی‌اند و در حقیقت، ایجادشان صرف ایجاد است، نه ایجاد شیء از شیء. در مورد طبیعت اگر همه موجودات و کل آن را در نظر بگیریم، نسبت به خداوند ابداعی است. طبیعت از چیزی به وجود نیامده و برای آفریدن آن ماده و الگوی قبلی وجود نداشته است[۶][۷].

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. قاموس قرآن، ج2، ص171
  2. جمعی از نویسندگان، دانشنامه کلام اسلامی، ماده «ابداع».
  3. مجموعه آثار شهید مطهری، ج۳، ص۶۰۸.
  4. راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ماده «بدع».
  5. محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۱۹؛ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۵۲.
  6. شهید مطهری، الهیات شفا، ج۲، ص۱۲۱.
  7. محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۱۹.