اسلام فطری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
خط ۱۶: خط ۱۶:
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:اسلام فطری]]
[[رده:اسلام فطری]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۳


مقدمه

وجدان انسان اتصال دارد به ریشه و تمام عالم هستی او تکلیف تو را از جای دیگر گرفته و به تو می‌دهد. شامّه دل است. دل، شامّه دارد و با آن خدا را می‌شناسد و به طور فطری تکلیف خدا را می‌شناسد، که ما این الهامات را اسلام فطری می‌نامیم. وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ[۱]. همان‌طور که در تفسیر المیزان استنباط فرموده‌اند، نمی‌گوید: و أوحینا إلیهم أن افعلوا الخیرات که بشود تکلیف تشریعی به اصطلاح، بلکه می‌گوید: وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ[۲] ما خود کار خیر را در قلب مردم الهام و وحی کردیم. قرآن می‌گوید ما به هر بشری وحی فرستادیم[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «و به آنها انجام کارهای نیک را وحی کردیم» سوره انبیاء، آیه ۷۳.
  2. «و به آنها انجام کارهای نیک را وحی کردیم» سوره انبیاء، آیه ۷۳.
  3. فلسفه اخلاق، ص۱۲۹.
  4. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۹۳.