استنباط

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

استنباط یعنی از مجموع علائم و نشانه‌ها ما به وجود چیزی که هیچ وقت آن چیز به طور مستقیم نمی‌تواند به ما رخ بنماید، پی می‌بریم و به وجودش یقین داریم[۱]. کلمه استنباط به معنی بیرون کشیدن آب از زیرزمین است. علماء اسلام توجّه کرده بودند که در زیر قشر ظاهر الفاظ جریان زیرزمینی آب زلال معانی است. هر عامی آشنا با زبان عربی و دستور زبان عربی حق ندارد، ادعا کند که با مراجعه به کتاب و سنّت قادر است قوانین و مقررات اسلامی را اکتشاف کند، فن و هنر مخصوص ضرورت دارد هنر استنباط، هنر استخراج آب‌های زیرزمینی از زیر قشر ظاهری[۲][۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. شرح مبسوط منظومه، جلد سوم، ص۳۸۲.
  2. تکامل اجتماعی انسان، ص۱۷۰.
  3. زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۹۰.