فاطمیان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
جز (جایگزینی متن - 'ق]]. / ' به 'ق]]/') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==ایجاد حکومت فاطمیان== | ==ایجاد حکومت فاطمیان== | ||
[[ابن حوشب]]، [[داعی]] [[اسماعیلیان]] در [[یمن]]، بعد از [[مرگ]] دو تن از داعیان [[اسماعیلی]] در [[مغرب]] به نام‌های حُلوانی و [[ابوسفیان]]، در [[سال ۲۸۸ ق]] | [[ابن حوشب]]، [[داعی]] [[اسماعیلیان]] در [[یمن]]، بعد از [[مرگ]] دو تن از داعیان [[اسماعیلی]] در [[مغرب]] به نام‌های حُلوانی و [[ابوسفیان]]، در [[سال ۲۸۸ ق]]/۹۰۱م. [[ابوعبدالله شیعی]] را برای نشر [[دعوت]] به آن [[سرزمین]] فرستاد. ابوعبدالله جماعتی از حُجاج کتامه<ref>کنامه از قبایل بربر در افریقا است.</ref> را جذب کرده، با آنان به سرزمین مغرب رفت، دعوتش را میان [[مردم]] [[گسترش داد]]، پیروانی گرد او فراهم آمدند و بدین گونه کارش بالا گرفت تا این که در [[سال ۲۹۶ ق]]./ ۹۰۹ م. بر قَیروان مسلط شد و [[حکومت]] اغالبه را برانداخت. او سپس درپی [[عبیدالله مهدی]] در سَلَمِیّه فرستاد و او را برای به دست گرفتن [[کارها]] به افریقیه فرا خواند. عبیدالله دعوت او را [[اجابت]] و سلمیه را به سوی مغرب ترک کرد، در [[سال ۲۹۷ ق]]./ ۹۱۰م. به آنجا رسید، به عنوان [[خلیفه]] با وی [[بیعت]] شد و مهدی امیرالمؤمنین [[لقب]] گرفت. او بنیانی را نهاد که [[حکومت فاطمی]] بر آن [[استوار]] شد<ref>در خصوص نسب خلفای فاطمی، ر.ک: عنان، محمد عبدالله: الحاکم بامرالله و اسرار الدعوة الفاطمیه، ص۴۷-۷۵. اما در خصوص ایجاد حکومت فاطمیان، ر.ک: حسن ابراهیم حسن، تاریخ الدولة الفاطمیه، ص۱-۵۰.</ref>.<ref>[[محمد سهیل طقوش|طقوش، محمد سهیل]]، [[دولت عباسیان (کتاب)|دولت عباسیان]]، ص ۲۱۰.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۵ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۴
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
ایجاد حکومت فاطمیان
ابن حوشب، داعی اسماعیلیان در یمن، بعد از مرگ دو تن از داعیان اسماعیلی در مغرب به نام‌های حُلوانی و ابوسفیان، در سال ۲۸۸ ق/۹۰۱م. ابوعبدالله شیعی را برای نشر دعوت به آن سرزمین فرستاد. ابوعبدالله جماعتی از حُجاج کتامه[۱] را جذب کرده، با آنان به سرزمین مغرب رفت، دعوتش را میان مردم گسترش داد، پیروانی گرد او فراهم آمدند و بدین گونه کارش بالا گرفت تا این که در سال ۲۹۶ ق./ ۹۰۹ م. بر قَیروان مسلط شد و حکومت اغالبه را برانداخت. او سپس درپی عبیدالله مهدی در سَلَمِیّه فرستاد و او را برای به دست گرفتن کارها به افریقیه فرا خواند. عبیدالله دعوت او را اجابت و سلمیه را به سوی مغرب ترک کرد، در سال ۲۹۷ ق./ ۹۱۰م. به آنجا رسید، به عنوان خلیفه با وی بیعت شد و مهدی امیرالمؤمنین لقب گرفت. او بنیانی را نهاد که حکومت فاطمی بر آن استوار شد[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ کنامه از قبایل بربر در افریقا است.
- ↑ در خصوص نسب خلفای فاطمی، ر.ک: عنان، محمد عبدالله: الحاکم بامرالله و اسرار الدعوة الفاطمیه، ص۴۷-۷۵. اما در خصوص ایجاد حکومت فاطمیان، ر.ک: حسن ابراهیم حسن، تاریخ الدولة الفاطمیه، ص۱-۵۰.
- ↑ طقوش، محمد سهیل، دولت عباسیان، ص ۲۱۰.