انواع انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

*'''دوم'''. انتظاری که [[انسان]] می‌تواند آن را نزدیک گرداند و طلب کند؛ مانند بهبود یافتن از [[بیماری]]، اجرای طرحی عمرانی، [[علمی]] و تجاری، [[پیروزی]] بر [[دشمن]] و رهایی از [[فقر]]. همه اینها ریشه در [[انتظار]] دارند و امر سرعت بخشیدن یا تأخیر انداختن آنها به دست خود [[انسان]] است.  

::::::پس این امکان برای [[انسان]] وجود دارد که در بهبود یافتن و شفا تعجیل کند، یا آن را به تعویق اندازد و یا حتی منتفی گرداند. چنان‌که امکان آن هست در اجرای پروژه‌ای تجاری، عمرانی و [[علمی]] عجله کند، یا اجرای آن را به وقتی دیگر موکول کند و یا آن را رها سازد. همچنین این امکان برای وی هست که به سوی [[پیروزی]] بر [[دشمن]] و [[بی‌نیازی]] [[مالی]] بشتابد، یا [[سستی]] ورزد و تأخیر کند و یا از خیر آن بگذرد. با این بیان، [[انتظار]] از نوع دوم با [[انتظار]] از نوع اولی که از آن سخن گفتیم، تفاوت دارد و در محدوده [[قدرت]] و [[اختیار انسان]] است که در تحقق آنچه که انتظارش را می‌کشد، شتاب ورزد، یا درنگ و [[سستی]] روا دارد و یا عطایش را به لقایش بخشد.

«[[انتظار فرج]] دو گونه است: انتظاری که سازنده و تعهدآور، نیروآفرین و [[توانمند]] و تحرک‌بخش است، و انتظاری که ویرانگر، اسارت‌بخش و فلج‌کننده است و خود علیل است. این دو نوع [[انتظار]] معلول دو نوع برداشت از [[ظهور]] [[مهدی موعود]] {{ع}} است. برداشت ظاهری [[مردم]] از [[قیام مهدی موعود]] این است که [[قیام مهدی]] {{ع}} فقط از گسترش [[ظلم‌ها]] و حق‌کشی‌ها و [[تباهی‌ها]] ناشی می‌‌شود.  

::::::آنگاه که [[صلح]] به صفر برسد و [[حق]] و [[حقیقت]] هیچ طرفداری نداشته باشد، جز نیروی [[باطل]] نیرویی [[حکومت]] نکند و فرد صالحی در [[جهان]] یافت نشود، این اتفاق خواهد افتاد. طبق این نظر هر اصلاحی محکوم به [[شکست]] است، زیرا آن حرکت یک نقطه روشن است و تا در صحنه اجتماع نقطه روشنی هست دست [[غیب]] ظاهر نمی‌شود.  

::::::بر عکس هر [[گناه]] و هر [[فساد]] و هر [[ظلم]] و هر [[پلیدی]] مقدمه [[صلح]] کلی است و [[ظهور]] را نزدیک می‌‌کند. پس [[بهترین]] [[کمک]] به [[تحقق ظهور]] و مهم‌ترین نوع [[انتظار]]، [[ترویج]] و [[اشاعه فساد]] است، این گروه جمله {{متن حدیث|مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً}} را با تحقق {{عربی|ملئت کفراً و شرکاً}} جابه‌جا گرفته‌اند.  

::::::در صورتی که بین [[فراگیری ظلم]] و [[جور]] و فراگیری [[کفر]] تفاوت بسیار هست. تازه آنچه باعث ایجاد [[شرایط ظهور]] است مسأله‌ای غیر از [[رضایت]] به [[گناه]] گنهکاران و [[عداوت]] با [[مصلحان]] است؛ زیر پا گذاشتن حدود [[مسلم]] [[اسلامی]] و تن دادن به تعطیلی [[موازین]] [[اسلام]] و [[قرآن]] و [[راضی]] بودن به آن، چیزی است که با هیچ [[عقل]] سلیمی و [[شرع]] مستحکمی نمی‌سازد.  

::::::اما در مقابل این گروه عده‌ای با [[تمسک]] به [[آیات]] و [[روایات]]، [[ظهور مهدی]] را حلقه‌ای از حلقات [[مبارزه]] [[اهل حق]] و [[باطل]] که به [[پیروزی]] نهائی [[اهل حق]] منتهی می‌‌شود، می‌‌دانند از نظر این دسته سهیم بودن یک فرد در این [[سعادت]] به این است که آن فرد عملا در گروه [[اهل حق]] باشد. [[ظهور مهدی]] منتی است بر [[مستضعفان]]، وسیله‌ای است برای [[پیشوا]] شدن آنان و وعده‌ای است که در [[کتب آسمانی]] به [[صالحان]] داده شده است.  

::::::[[قیام مهدی]] برای [[حمایت]] مظلومانی است که استحقاق [[حمایت]] دارند. در [[روایات]] سخن از گروهی زبده خلق الساعه نمی‌شود. بلکه سخن از گروهی است که در طول [[زندگی]] [[توانمندی]] را [[وظیفه]] خود دانسته و در تحقق آن کوشیده‌اند و همیشه با [[خوش‌بینی]] به [[آینده]]، با [[فساد]] و [[تباهی]] [[نبرد]] کرده‌اند»<ref>[[ابراهیم محمدی|محمدی، ابراهیم]]، [[ضرورت توان­مندی منتظران در قرآن کریم و حدیث (مقاله)|ضرورت توان­مندی منتظران در قرآن کریم و حدیث]]، ص ۱۴۷-۱۴۸.</ref>.