ولایت حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{نبوت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل ا...» ایجاد کرد)
 
خط ۲۳: خط ۲۳:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:ولایت حضرت فاطمه]]
[[رده:حضرت فاطمه]]
[[رده:حضرت فاطمه]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۴

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث حضرت فاطمه زهرا است. "ولایت حضرت فاطمه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

ولایت تکوینی فاطمه(س)

هنگامی که روح انسان قوی شود و پرتوی از صفات الهی در جان او بیفتد و به مقام قرب او نایل گردد، اراده‌اش «به فرمان خدا» در جهان تکوین اثر می‌گذارد و آنچه را او می‌خواهد، همان می‌شود. این همان ولایت تکوینی است که اولیاء الله از آن برخوردار بودند؛ این همان چیزی است که سرچشمه کرامات مختلف است و معجزات انبیاء عالی آن است. فاطمه زهرا(س) از عنایت الهی سهم وافری داشت.

روایت زیر شاهد این مدعاست: بسیاری از مفسران اهل سنت مانند «زمخشری» در «کشاف» و «سیوطی» در «درالمنثور» در ذیل آیه شریفه: ﴿كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ[۱].

وقتی رسول الله هم غذای ویژه را در نزد دخترش دید، فرمود: دخترم! این را از کجا آورده‌ای؟ عرض کرد: ﴿هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ[۲]. پیامبر شکر خدا را به جا آورد و این جمله را فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَكِ شَبِيهَةً بِسَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ فِي نِسَاءِ بَنِي إِسْرَائِيلَ»؛ «شکر می‌کنم خدایی را که تو را شبیه مریم بانوی زنان بنی اسرائیل قرار داد». هنگامی که روزی خوبی نصیب او می‌شد از او سؤال می‌کردند این از کجاست؟

می‌گفت: از نزد خدا است: ﴿إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ سپس پیغمبر به سراغ علی(ع) فرستاد. او آمد و همگی از آن غذا خوردند و بقیه همسران پیامبر نیز خوردند و همه سیر شدند و هنوز ظرف غذا پر بود! فاطمه(س) می‌گوید: من از آن برای تمام همسایگان فرستادم و خدا در آن برکت و خیر زیادی قرار داد[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «پس خداوند آن (دختر) را به نیکی پذیرفت و به نیکی (پروراند و) برآورد و زکریّا را سرپرست او کرد و هرگاه زکریّا در محراب (عبادت) نزد وی می‌رفت کنار او، رزقی می‌یافت و می‌پرسید: ای مریم! این از کجا برای تو آمده است؟ و او می‌گفت: از نزد خداوند؛ (آری) خداوند به هر که بخواهد بی‌حساب (و شمار) روزی می‌دهد» سوره آل عمران، آیه ۳۷.
  2. «و او می‌گفت: از نزد خداوند؛ (آری) خداوند به هر که بخواهد بی‌حساب (و شمار) روزی می‌دهد» سوره آل عمران، آیه ۳۷.
  3. زمخشری در کشاف ذیل آیه ۳۷ آل عمران و همچنین سیوطی در در المنثور و ثعلبی در قصص الانبیاء، ص۵۱۳ آن را نقل کرده‌اند.
  4. اسحاقی، سید حسین، فرهنگنامه فاطمی، ج۱، ص ۲۶۳.