نضر بن شمیل مازنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
از بزرگان و اکابر [[علم]] و [[ادب]] و نحو و لغت، در دوره [[خلافت]] [[مأمون]] بود. به جهت این که مأمون در [[خراسان]] [[دانشمندان]] را به بحث و [[مناظره]] [[دعوت]] می‌نمود، او از [[بصره]] به خراسان آمد و در [[مرو]] اقامت گزید و در آنجا مدرسه‌ای ادبی تأسیس کرد که طلاب زیادی در آن مدرسه با [[علوم]] و [[معارف]] [[روز]] آشنا می‌شدند<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۴۱.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۷۶۷.</ref> | نضر بن شمیل متولد [[مرو]]، بزرگ شده [[بصره]]، [[شاگرد]] [[خلیل بن احمد]]، متوفای [[مرو]]، صاحب [[غریب القرآن]]<ref>نویهض، معجم المفسرین، ج۲، ص۷۰۲.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۳.</ref> | ||
او از بزرگان و اکابر [[علم]] و [[ادب]] و نحو و لغت، در دوره [[خلافت]] [[مأمون]] بود. به جهت این که مأمون در [[خراسان]] [[دانشمندان]] را به بحث و [[مناظره]] [[دعوت]] می‌نمود، او از [[بصره]] به خراسان آمد و در [[مرو]] اقامت گزید و در آنجا مدرسه‌ای ادبی تأسیس کرد که طلاب زیادی در آن مدرسه با [[علوم]] و [[معارف]] [[روز]] آشنا می‌شدند<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۴۱.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۷۶۷.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۲۷
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
نضر بن شمیل مازنی در تراجم و رجال - نضر بن شمیل مازنی در تاریخ اسلامی - نضر بن شمیل مازنی در معارف و سیره رضوی
مقدمه
نضر بن شمیل متولد مرو، بزرگ شده بصره، شاگرد خلیل بن احمد، متوفای مرو، صاحب غریب القرآن[۱].[۲]
او از بزرگان و اکابر علم و ادب و نحو و لغت، در دوره خلافت مأمون بود. به جهت این که مأمون در خراسان دانشمندان را به بحث و مناظره دعوت می‌نمود، او از بصره به خراسان آمد و در مرو اقامت گزید و در آنجا مدرسه‌ای ادبی تأسیس کرد که طلاب زیادی در آن مدرسه با علوم و معارف روز آشنا می‌شدند[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ نویهض، معجم المفسرین، ج۲، ص۷۰۲.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۴۳.
- ↑ تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۴۱.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۷۶۷.