زیاد بن منذر همدانی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[ابوجارود زیاد بن منذر همدانی خارقی]] از [[اصحاب امام باقر]] و [[امام صادق]] | [[ابوجارود زیاد بن منذر همدانی خارقی]] از [[اصحاب امام باقر]] و [[امام صادق]]{{ع}} بود <ref>رجال الطوسی ۱۲۲ و۱۹۷.</ref> و از آن دو بزرگوار،<ref>رجال النجاشی ۱/۳۸۸.</ref> [[زید بن علی]]،<ref>خلاصة الاقوال ۲۲۳.</ref> [[اصبغ بن نباته]]، [[عطیه عوفی]] و دیگران [[روایت]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۰۳، ۱۰۶ و ۱۱۳ تاریخ الاسلام ۹/۱۴۰.</ref> وی را از [[یاران امام سجاد]]{{ع}} نیز دانسته‌اند.<ref>الذریعه ۴/۲۵۱.</ref> [[کثیر بن عیاش]]، [[ابوبصیر]]، [[ابومالک حضرمی]] و [[زیاد بن عیسی]] از وی روایت کرده‌اند.<ref>جامع الرواة ۱/۳۳۹.</ref> [[نابینا]] متولد شد و پس از [[قیام زید بن علی]] [[تغییر]] [[عقیده]] داد <ref>رجال النجاشی ۱/۳۸۷ و۳۸۸.</ref> و به [[زیدیه]] پیوست<ref>رجال الطوسی ۱۲۲.</ref> و سپس [[فرقه]] [[جارودیه]]، از زیدیه را بنیان نهاد.<ref>الفهرست (الندیم) ۳۶.</ref> این فرقه را سرحوبیه هم گفته‌اند؛ زیرا [[امام باقر]]{{ع}} ابومنذر را سرحوب نامید و فرمود که این نام [[شیطانی]] [[کور]] است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۲۹.</ref> همچنین امام صادق{{ع}} وی را در زمره [[کافران]] و [[دروغگویان]] شمرده و [[لعن]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۲۳۰.</ref> مرگش را بین سال‌های ۱۵۰ تا ۱۶۰ هـ نوشته‌اند.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۳۸۷.</ref> | ||
ابوجارود صاحب اصل<ref>الذریعه ۲/۱۵۰.</ref> و همچنین کتاب [[تفسیری]] است که از امام باقر{{ع}} روایت کرده است<ref>الذریعه ۴/۲۵۱.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۳۵۰.</ref> | ابوجارود صاحب اصل<ref>الذریعه ۲/۱۵۰.</ref> و همچنین کتاب [[تفسیری]] است که از امام باقر{{ع}} روایت کرده است<ref>الذریعه ۴/۲۵۱.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۳۵۰.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۷
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابوجارود زیاد بن منذر همدانی خارقی از اصحاب امام باقر و امام صادق(ع) بود [۱] و از آن دو بزرگوار،[۲] زید بن علی،[۳] اصبغ بن نباته، عطیه عوفی و دیگران روایت کرده است.[۴] وی را از یاران امام سجاد(ع) نیز دانسته‌اند.[۵] کثیر بن عیاش، ابوبصیر، ابومالک حضرمی و زیاد بن عیسی از وی روایت کرده‌اند.[۶] نابینا متولد شد و پس از قیام زید بن علی تغییر عقیده داد [۷] و به زیدیه پیوست[۸] و سپس فرقه جارودیه، از زیدیه را بنیان نهاد.[۹] این فرقه را سرحوبیه هم گفته‌اند؛ زیرا امام باقر(ع) ابومنذر را سرحوب نامید و فرمود که این نام شیطانی کور است.[۱۰] همچنین امام صادق(ع) وی را در زمره کافران و دروغگویان شمرده و لعن کرده است.[۱۱] مرگش را بین سال‌های ۱۵۰ تا ۱۶۰ هـ نوشته‌اند.[۱۲]
ابوجارود صاحب اصل[۱۳] و همچنین کتاب تفسیری است که از امام باقر(ع) روایت کرده است[۱۴].[۱۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ رجال الطوسی ۱۲۲ و۱۹۷.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۳۸۸.
- ↑ خلاصة الاقوال ۲۲۳.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۱۰۳، ۱۰۶ و ۱۱۳ تاریخ الاسلام ۹/۱۴۰.
- ↑ الذریعه ۴/۲۵۱.
- ↑ جامع الرواة ۱/۳۳۹.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۳۸۷ و۳۸۸.
- ↑ رجال الطوسی ۱۲۲.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۳۶.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۲۲۹.
- ↑ اختیار معرفة الرجال ۲۳۰.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۳/۳۸۷.
- ↑ الذریعه ۲/۱۵۰.
- ↑ الذریعه ۴/۲۵۱.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۳۵۰.