عبدالرحمان بن زید بن اسلم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[عبدالرحمان بن زید بن اسلم عدوی عمری قرشی مدنی]] از [[اصحاب امام جعفر صادق]]{{ع}}بود <ref>رجال الطوسی ۲۳۲ رجال البرقی ۲۴.</ref> و از آن [[حضرت]] [[روایت]] کرده است.<ref>جامع الرواة ۱/۴۵۰ معجم رجال الحدیث ۹/۳۵۴.</ref> و از محدثانی چون [[صفوان بن سلیم]] و [[ابن حازم]] نیز روایاتی نقل کرده است.<ref>تاریخ الاسلام ۱۲/۲۵۹.</ref> ایشان علاوه بر [[حدیث]]، در [[فقه]]<ref>معجم المؤلفین ۵/۱۳۸.</ref> و [[علوم قرآن]] از جمله [[تفسیر]] [[صاحب نظر]] بود.<ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۱ سیر اعلام النبلاء ۸/۳۴۹.</ref> [[محمد بن فضیل]]، [[احمد بن حسن میثمی]]،<ref>جامع الرواة۱/۴۵۰ تنقیح المقال ۲/۱۴۳.</ref> [[هشام بن عمار]]،<ref>تاریخ الاسلام ۱۲/۲۵۸ و ۲۵۹.</ref> [[اسحاق بن عیسی]]<ref> میزان الاعتدال ۲/۵۶۴.</ref> و [[اصبغ بن فرج]]<ref>سیراعلام النبلاء ۸/۳۴۹.</ref> از وی روایت کرده‌اند. رجال‌شناسان [[اهل سنت]] او را در شمار [[محدثان]] [[ضعیف]] ذکر کرده‌اند،<ref> التاریخ الکبیر ۵/۲۸۴ تقریب التهذیب ۱/۴۸۰.</ref> ولی برادرانش اسامه و عبدالله را محدثانی [[قوی]] و معتبر دانسته‌اند.<ref> تاریخ الاسلام ۱۲/۲۵۸ و ۲۵۹.</ref> «کتاب الناسخ و المنسوخ» و «کتاب التفسیر» از آثار اوست.<ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۱.</ref> او سرانجام در ایام [[خلافت]] [[هارون الرشید]]<ref> الفهرست (الندیم) ۲۸۱.</ref> به سال ۱۸۲ هـ درگذشت.<ref>العبر ۱/۲۱۸ التاریخ الکبیر ۵/۲۸۵.</ref> در [[تاریخ]] وفاتش اندکی [[اختلاف]] است<ref>معجم المؤلفین ۵/۱۳۸.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۴۳۸.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | {{مدخل وابسته}} | ||
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۰۹
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
عبدالرحمان بن زید بن اسلم عدوی عمری قرشی مدنی از اصحاب امام جعفر صادق(ع)بود [۱] و از آن حضرت روایت کرده است.[۲] و از محدثانی چون صفوان بن سلیم و ابن حازم نیز روایاتی نقل کرده است.[۳] ایشان علاوه بر حدیث، در فقه[۴] و علوم قرآن از جمله تفسیر صاحب نظر بود.[۵] محمد بن فضیل، احمد بن حسن میثمی،[۶] هشام بن عمار،[۷] اسحاق بن عیسی[۸] و اصبغ بن فرج[۹] از وی روایت کرده‌اند. رجال‌شناسان اهل سنت او را در شمار محدثان ضعیف ذکر کرده‌اند،[۱۰] ولی برادرانش اسامه و عبدالله را محدثانی قوی و معتبر دانسته‌اند.[۱۱] «کتاب الناسخ و المنسوخ» و «کتاب التفسیر» از آثار اوست.[۱۲] او سرانجام در ایام خلافت هارون الرشید[۱۳] به سال ۱۸۲ هـ درگذشت.[۱۴] در تاریخ وفاتش اندکی اختلاف است[۱۵].[۱۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ رجال الطوسی ۲۳۲ رجال البرقی ۲۴.
- ↑ جامع الرواة ۱/۴۵۰ معجم رجال الحدیث ۹/۳۵۴.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۲/۲۵۹.
- ↑ معجم المؤلفین ۵/۱۳۸.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۱ سیر اعلام النبلاء ۸/۳۴۹.
- ↑ جامع الرواة۱/۴۵۰ تنقیح المقال ۲/۱۴۳.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۲/۲۵۸ و ۲۵۹.
- ↑ میزان الاعتدال ۲/۵۶۴.
- ↑ سیراعلام النبلاء ۸/۳۴۹.
- ↑ التاریخ الکبیر ۵/۲۸۴ تقریب التهذیب ۱/۴۸۰.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۲/۲۵۸ و ۲۵۹.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۱.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۲۸۱.
- ↑ العبر ۱/۲۱۸ التاریخ الکبیر ۵/۲۸۵.
- ↑ معجم المؤلفین ۵/۱۳۸.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۴۳۸.