احمد بن محمد بن رستم طبری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابوجعفر | [[ابوجعفر احمد بن محمد بن رستم بن یزدیار طبری آملی]] او از طبقه [[ابویعلی بن ابی زرعه]] بود. <ref>الفهرست (الندیم) ۶۵. </ref> [[قرائات]] را نزد [[نصیر بن یوسف]] فرا گرفت <ref>معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴. </ref> و در محل سکونتش [[بغداد]] از وی و [[هاشم بن عبدالعزیز]]، [[ابومنذر نصیر بن یوسف]] و [[ابوحاتم سجستانی]] [[روایت]] کرد. <ref> تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵ و ۱۰ / ۴۱۰. </ref> | ||
او در [[علم]] نحو و [[ادبیات عرب]] [[مهارت]] کامل داشت<ref>تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵. </ref> و [[کرسی]] [[تدریس]] علم نحو و [[آموزش]] طلبه‌ها را برقرار کرد. <ref>انباه الرواة ۱ / ۱۲۸. </ref> در [[خانه]] [[وزیر]] [[ابن فرات]]، [[ابوالحسن علی بن محمد بن موسی]] به [[تعلیم]] و [[تربیت فرزندان]] او [[اشتغال]] داشت. <ref>معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴. </ref> [[عمر بن محمد بن سیف کاتب]] در [[سال ۳۰۴ هجری]] از او روایت کرد. از [[شاگردان]] دیگر او می‌‌توان [[احمد بن جعفر بن محمد ختلی]]، <ref>تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.</ref> [[ابوعیسی بکار بن احمد مقریء]]<ref>معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴. </ref> و [[عبدالواحد بن ابی هاشم]] را نام برد. <ref>غایه النهایه ۱ / ۱۱۴. </ref> | او در [[علم]] نحو و [[ادبیات عرب]] [[مهارت]] کامل داشت<ref>تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵. </ref> و [[کرسی]] [[تدریس]] علم نحو و [[آموزش]] طلبه‌ها را برقرار کرد. <ref>انباه الرواة ۱ / ۱۲۸. </ref> در [[خانه]] [[وزیر]] [[ابن فرات]]، [[ابوالحسن علی بن محمد بن موسی]] به [[تعلیم]] و [[تربیت فرزندان]] او [[اشتغال]] داشت. <ref>معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴. </ref> [[عمر بن محمد بن سیف کاتب]] در [[سال ۳۰۴ هجری]] از او روایت کرد. از [[شاگردان]] دیگر او می‌‌توان [[احمد بن جعفر بن محمد ختلی]]، <ref>تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.</ref> [[ابوعیسی بکار بن احمد مقریء]]<ref>معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴. </ref> و [[عبدالواحد بن ابی هاشم]] را نام برد. <ref>غایه النهایه ۱ / ۱۱۴. </ref> | ||
نسخهٔ ۳۱ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۱
مقدمه
ابوجعفر احمد بن محمد بن رستم بن یزدیار طبری آملی او از طبقه ابویعلی بن ابی زرعه بود. [۱] قرائات را نزد نصیر بن یوسف فرا گرفت [۲] و در محل سکونتش بغداد از وی و هاشم بن عبدالعزیز، ابومنذر نصیر بن یوسف و ابوحاتم سجستانی روایت کرد. [۳]
او در علم نحو و ادبیات عرب مهارت کامل داشت[۴] و کرسی تدریس علم نحو و آموزش طلبه‌ها را برقرار کرد. [۵] در خانه وزیر ابن فرات، ابوالحسن علی بن محمد بن موسی به تعلیم و تربیت فرزندان او اشتغال داشت. [۶] عمر بن محمد بن سیف کاتب در سال ۳۰۴ هجری از او روایت کرد. از شاگردان دیگر او می‌‌توان احمد بن جعفر بن محمد ختلی، [۷] ابوعیسی بکار بن احمد مقریء[۸] و عبدالواحد بن ابی هاشم را نام برد. [۹]
برخی مذهب او را عامی[۱۰] و برخی شیعه دانسته‌اند. [۱۱] کتاب‌های غریب القرآن، المقصور والممدود، المذکر والمؤنث، التصریف، کتاب النحو، صوره الهمز[۱۲] و عیون المعجزات از آثار اوست[۱۳].[۱۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ الفهرست (الندیم) ۶۵.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵ و ۱۰ / ۴۱۰.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.
- ↑ انباه الرواة ۱ / ۱۲۸.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ تاریخ بغداد ۵ / ۱۲۵.
- ↑ معجم الادبا ۴ / ۱۹۳ ـ ۱۹۴.
- ↑ غایه النهایه ۱ / ۱۱۴.
- ↑ دایره المعارف الشیعیه العامه ۲ / ۶۷۰.
- ↑ اعیان الشیعه ۳ / ۱۱۰.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۶۵.
- ↑ الذریعه ۱۵ / ۳۸۳.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۱۰۳-۱۰۴.