زرارة بن اعين در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۴ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۳

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث زرارة بن اعين است. "زرارة بن اعين" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

فقیه و متکلم و محدث ثقه شیعی، از اَجلّه شیعه و از حواریّون امام باقر(ع) و امام صادق(ع) و از اصحاب اِجماع. اهل کوفه. اوراست: کتاب الاستطاعَة والجَبر. اهل سنت او را از غُلات شیعه شمرده‌اند. فرقه زُراریّه به او منسوب است. خاندان او (بیت اَعیَن) از بیوت بزرگ شیعه بوده که محدّثان بزرگی از آن برخاسته‌اند. برخی نام او را عبد ربّه و لقب او را زُراره گفته‌اند.^[۱].^[۲].

جستارهای وابسته

منابع

تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲

پانویس

↑ خيرالدين بن محمود بن محمد زِرِكلى دمشقى، الأعلام: قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربين و المستشرقين، ج۳، ص۴۳؛ شیخ عباس قمی، تحفة الاحباء فی نوادر آثار الاصحاب، ص۱۵۹؛ محمد علی مدرسی خیابانی، ریحانة الادب، ج۲، ص۳۷۰؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلفین، ج۴، ص۱۸۱؛ دکتر محمد معین، فرهنگ فارسی معین، ج۱، ص۶۴۸.
↑ تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ ص۱۱۴۹.

[1] خيرالدين بن محمود بن محمد زِرِكلى دمشقى، الأعلام: قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربين و المستشرقين، ج۳، ص۴۳؛ شیخ عباس قمی، تحفة الاحباء فی نوادر آثار الاصحاب، ص۱۵۹؛ محمد علی مدرسی خیابانی، ریحانة الادب، ج۲، ص۳۷۰؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلفین، ج۴، ص۱۸۱؛ دکتر محمد معین، فرهنگ فارسی معین، ج۱، ص۶۴۸.

[2] تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ ص۱۱۴۹.

[۱]

[۲]

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 ==مقدمه==
-[[اهل کوفه]]<ref>رجال الطوسی ۲۰۱.</ref> و پدرش [[اعین بن سنسن]] برده رومی بود<ref> الفهرست (طوسی) ۷۴.</ref> و از [[موالی]] [[فرزندان]] [[عبدالله بن عمرو]] محسوب می‌‌شد.<ref>رجال النجاشی ۱/ ۳۹۷.</ref> او از بزرگان اصحاب [[امام باقر]]، [[امام صادق]] و [[امام کاظم]]{{ع}}<ref>رجال البرقی ۱۴، ۱۶ و ۴۷.</ref> به شمار می‌‌رفت و از امام باقر و امام صادق{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند.<ref>الکافی ۶/ ۱۵۹.</ref>
+[[فقیه]] و [[متکلم]] و [[محدث]] [[ثقه]] [[شیعی]]، از اَجلّه [[شیعه]] و از [[حواریّون]] [[امام باقر]]{{ع}} و [[امام صادق]]{{ع}} و از [[اصحاب]] اِجماع. [[اهل کوفه]].
+اوراست: کتاب الاستطاعَة والجَبر. [[اهل سنت]] او را از [[غُلات شیعه]] شمرده‌اند. [[فرقه]] زُراریّه به او منسوب است. [[خاندان]] او ([[بیت]] اَعیَن) از [[بیوت]] بزرگ شیعه بوده که [[محدّثان]] بزرگی از آن برخاسته‌اند. برخی نام او را [[عبد]] ربّه و [[لقب]] او را زُراره گفته‌اند.<ref>خيرالدين بن محمود بن محمد زِرِكلى دمشقى، الأعلام: قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربين و المستشرقين، ج۳، ص۴۳؛ شیخ عباس قمی، تحفة الاحباء فی نوادر آثار الاصحاب، ص۱۵۹؛ محمد علی مدرسی خیابانی، ریحانة الادب، ج۲، ص۳۷۰؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلفین، ج۴، ص۱۸۱؛ دکتر محمد معین، فرهنگ فارسی معین، ج۱، ص۶۴۸.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲]] ص۱۱۴۹.</ref>.
-افرادی چون [[ابن بکیر]]، [[هشام بن سالم]]، [[علی بن عطیّه]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۳۳ و ۱۳۴.</ref> و [[ابوالصباح]]<ref>لسان المیزان ۲/ ۴۷۳.</ref> از وی روایت نموده‌اند. الندیم می‌‌گوید که [[زراره]] در زمینه [[فقه]] و [[کلام]] از بزرگ‌ترین [[رجال]] [[شیعه]] می‌‌باشد.<ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۶.</ref>
-[[نجاشی]] او را این گونه توصیف می‌‌کند که او در [[روزگار]] خود، بزرگ و پیش گام [[اصحاب]] ما در قرائت، [[قرآن]]، فقه، کلام، [[شعر]] و [[ادبیات]] بود. وی ضمن دارا بودن فضل و [[ایمان]]، در گفتار و [[نقل حدیث]] صادق بود.<ref>رجال النجاشی ۱/ ۳۹۷.</ref>
-[[ابوغالب زراری]] می‌‌گوید که زراره [[اهل]] بحث و [[مناظره]] بود و هیچ کسی به پای او نمی‌رسید، تنها [[عبادت]] بود که او را از سخن باز می‌‌داشت و بسیاری از [[متکلمان شیعه]] [[شاگرد]] وی هستند.<ref>رسالة ابی غالب الزراری ۱۳۶. </ref>
-کشّی وی را از حواریان امام باقر و امام صادق{{ع}} می‌‌داند و نیز می‌‌گوید که همه [[فقهای امامیه]] بر [[تصدیق]] گروهی از اصحاب امام باقر و امام صادق{{ع}} [[اجماع]] دارند و سر [[تعظیم]] در برابر [[فقاهت]] آنان فرود آورده‌اند و آنان شش نفرند که فقیه‌ترین آنها، [[زرارة بن اعین]] می‌‌باشد.<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۰ و۲۳۸.</ref>
-امام صادق{{ع}} از او ستایش‌ها و تمجیدهای فراوان نموده<ref> معجم رجال الحدیث ۷/ ۲۲۲.</ref> و فرموده است که اگر زراره نبود، [[احادیث]] پدرم از بین می‌‌رفت.<ref>رجال ابن داود ۱۵۶.</ref> ناگفته نماند که روایاتی از امام صادق{{ع}} در [[نکوهش]] و [[مذمت]] زراره وارد شده که جنبه [[سیاسی]] دارد و فقط برای [[حفظ جان]] زراره بوده است.<ref>قاموس الرجال ۴/ ۴۲۷ ـ ۴۳۵.</ref>
-زراره دارای مصنفاتی بوده است<ref>الفهرست (طوسی) ۷۴.</ref> مانند کتاب «العهود»<ref>معالم العلماء ۵۳.</ref> و «الاستطاعة و الجبر».<ref>رجال النجاشی ۱/ ۳۹۸.</ref>
-وی در هفتاد یا نود سالگی<ref>رسالة ابی غالب الزراری ۱۳۶.</ref> در سال ۱۴۸<ref>اعیان الشیعه ۷/ ۴۶. </ref> یا ۱۵۰ هـ بدرود [[حیات]] گفت.<ref>رجال الطوسی ۲۰۱.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۵۰۳-۵۰۴.</ref>.
 == جستارهای وابسته ==
@@ خط ۲۷: / خط ۱۴: @@
 == منابع ==
 {{منابع}}
-# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲''']]
+# [[پرونده:IM009869.jpg|22px]] [[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲''']]
 {{پایان منابع}}