جز
جایگزینی متن - 'لیلی' به 'لیلی'
جز (جایگزینی متن - 'حاکم غسانی' به 'حاکم غسانی') |
جز (جایگزینی متن - 'لیلی' به 'لیلی') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
از شخصیت‌های شناخته شده عوفی در [[روزگار]] [[جاهلیت]] می‌توان به [[اُحَیحَة بن جُلاح]] از [[طایفه]] بنی‌جحجبا اشاره کرد که از معاصران جد دوم [[پیامبر]]، [[هاشم]]، شمرده می‌شد.<ref>الطبقات، ج۱، ص۶۴؛ السیرة النبویه، ج۱، ص۱۳۷؛ المعارف، ص۱۳۰.</ref> [[نفوذ]] و [[قدرت سیاسی]] احیحه در دوران خود بیش از دیگر سران اوس بود. وی در هماوردی با یکی از سران [[خزرج]]، خود را والاتر از همه خواند و بر سر همین ادعا با طایفه [[خزرجی]] [[بنی‌سالم]] در [[همسایگی]] خویش وارد [[نبرد]] شد و به [[پیروزی]] رسید.<ref>الاغانی، ج۳، ص۲۱؛ الکامل، ج۱، ص۶۵۸-۶۵۹.</ref> با کشته شدن یکی از [[خزرجیان]] [[طائفه]] [[بنی‌نجار]] به [[دستور]] احیحه و [[خون‌خواهی]] آنان، بار دیگر نبرد میان دو گروه آغاز گشت. گر چه در این نبرد، احیحه ناکام شد،<ref>الکامل، ج۱، ص۶۶۰-۶۶۱.</ref> [[آتش]] نبرد میان اوس و خزرج هم‌چنان برافروخته ماند. | از شخصیت‌های شناخته شده عوفی در [[روزگار]] [[جاهلیت]] می‌توان به [[اُحَیحَة بن جُلاح]] از [[طایفه]] بنی‌جحجبا اشاره کرد که از معاصران جد دوم [[پیامبر]]، [[هاشم]]، شمرده می‌شد.<ref>الطبقات، ج۱، ص۶۴؛ السیرة النبویه، ج۱، ص۱۳۷؛ المعارف، ص۱۳۰.</ref> [[نفوذ]] و [[قدرت سیاسی]] احیحه در دوران خود بیش از دیگر سران اوس بود. وی در هماوردی با یکی از سران [[خزرج]]، خود را والاتر از همه خواند و بر سر همین ادعا با طایفه [[خزرجی]] [[بنی‌سالم]] در [[همسایگی]] خویش وارد [[نبرد]] شد و به [[پیروزی]] رسید.<ref>الاغانی، ج۳، ص۲۱؛ الکامل، ج۱، ص۶۵۸-۶۵۹.</ref> با کشته شدن یکی از [[خزرجیان]] [[طائفه]] [[بنی‌نجار]] به [[دستور]] احیحه و [[خون‌خواهی]] آنان، بار دیگر نبرد میان دو گروه آغاز گشت. گر چه در این نبرد، احیحه ناکام شد،<ref>الکامل، ج۱، ص۶۶۰-۶۶۱.</ref> [[آتش]] نبرد میان اوس و خزرج هم‌چنان برافروخته ماند. | ||
[[سُوَید بن صامت]] نیز از شخصیت‌های برجسته این شاخه به شمار می‌رود. وی از اندک اشرافی بود که توانست [[لقب]] کامل را به سبب [[حکمت]] در [[شعر]] و [[شرافت]] در میان قومش دریافت کند.<ref>فتوح البلدان، ص۴۵۵-۴۵۶؛ الاستیعاب، ج۲، ص۶۷۷.</ref> [[مادر]] او | [[سُوَید بن صامت]] نیز از شخصیت‌های برجسته این شاخه به شمار می‌رود. وی از اندک اشرافی بود که توانست [[لقب]] کامل را به سبب [[حکمت]] در [[شعر]] و [[شرافت]] در میان قومش دریافت کند.<ref>فتوح البلدان، ص۴۵۵-۴۵۶؛ الاستیعاب، ج۲، ص۶۷۷.</ref> [[مادر]] او لیلی دختر [[عمرو]]، [[خاله]] [[عبدالمطلب]] جد پیامبر{{صل}} است و از بستگان [[مادری]] [[پیامبر]]{{صل}} به شمار می‌آید.<ref>البدایة و النهایه، ج۳، ص۱۴۷.</ref> وی در [[سفر]] حجی که در کهنسالی به [[مکه]] داشت، از سوی پیامبر{{صل}} به [[اسلام]] [[دعوت]] شد؛ اما پاسخی مشخص به ایشان نداد.<ref>السیرة النبویه، ج۱، ص۴۲۷؛ الاستیعاب، ج۲، ص۶۷۷؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۳۵۲.</ref> در پی بازگشت به یثرب، در موقعیتی غافلگیر شد و به دست برخی [[خزرجیان]] به [[قتل]] رسید و از آن پس، [[نبرد]] بُعاث آغاز گشت.<ref>انساب الاشراف، ج۱، ص۲۳۸؛ الطبقات، ج۳، ص۴۱۷.</ref> برخی قتل او را در بعاث و در حال [[مسلمانی]] دانسته‌اند.<ref>السیرة النبویه، ج۱، ص۴۲۷؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۳۵۲؛ الاستیعاب، ج۲، ص۶۷۷.</ref> | ||
[[شخصیت]] با [[نفوذ]] دیگر این شاخه، [[عبد عمرو بن صَیفی]]، [[پدر]] [[حنظله غسیل الملائکه]]، نام داشت که به [[ابوعامر راهب]] مشهور بود. وی در [[روزگار]] [[جاهلیت]] [[بت‌پرستی]] را ترک کرد و به [[آیین مسیحیت]] یا [[حنیفیت]] گروید.<ref>الطبقات، ج۵، ص۴۸؛ انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۱.</ref> او کنار دو [[رهبر]] دیگر [[اوس]] که از شاخه‌های دیگر بودند، [[نبرد بعاث]] را [[برنامه‌ریزی]] کرد.<ref>الاغانی، ج۱۷، ص۱۲۳-۱۳۰.</ref>[[سخن]] مِقریزی که وی را "راس الاوس" دانسته،<ref>امتاع الاسماع، ج۱، ص۱۳۲.</ref> بیانگر [[جایگاه]] وی نزد [[اوسیان]] است. | [[شخصیت]] با [[نفوذ]] دیگر این شاخه، [[عبد عمرو بن صَیفی]]، [[پدر]] [[حنظله غسیل الملائکه]]، نام داشت که به [[ابوعامر راهب]] مشهور بود. وی در [[روزگار]] [[جاهلیت]] [[بت‌پرستی]] را ترک کرد و به [[آیین مسیحیت]] یا [[حنیفیت]] گروید.<ref>الطبقات، ج۵، ص۴۸؛ انساب الاشراف، ج۱، ص۲۸۱.</ref> او کنار دو [[رهبر]] دیگر [[اوس]] که از شاخه‌های دیگر بودند، [[نبرد بعاث]] را [[برنامه‌ریزی]] کرد.<ref>الاغانی، ج۱۷، ص۱۲۳-۱۳۰.</ref>[[سخن]] مِقریزی که وی را "راس الاوس" دانسته،<ref>امتاع الاسماع، ج۱، ص۱۳۲.</ref> بیانگر [[جایگاه]] وی نزد [[اوسیان]] است. | ||