ویژگی‌های کارگزاران در حکومت نبوی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==دریافت متن مقاله==↵در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.↵↵[[رده:' به '[[رده:') |
|||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مقاله]] | [[رده:مقاله]] | ||
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۷
| ویژگی‌های کارگزاران در حکومت نبوی | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | بهرام دلیر |
| موضوع | سیره سیاسی پیامبر خاتم |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | سیره سیاسی پیامبر اعظم |
| وابسته به | انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی |
| محل نشر | تهران، ایران |
| تاریخ نشر | ۱۳۸۶ |
| شماره صفحات | صفحات ۱۹۱ الی ۲۰۸ |
ویژگی‌های کارگزاران در حکومت نبوی عنوان مقاله‌ای است که به بحث و بررسی پیرامون سیره سیاسی پیامبر خاتم می‌پردازد. این مقاله ۱۷ صفحه‌ای به قلم بهرام دلیر نگاشته شده و در سیره سیاسی پیامبر اعظم منتشر گشته است.
چکیده مقاله
نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «در این نوشتار ما برآنیم که خلاصه‌ای از ویژگی‌های کارگزاران در حکومت نبوی(ص) را تبیین کنیم این ویژگی‌ها عبارت‌اند از: اصلاح رابطه خود و خدا، رحمت و محبت، شرح صدر، رعایت اهلیت، تبعیت و اطاعت، تفویض اختیار و مسئولیت‌خواهی، انضباط و جدیت، تصمیم‌گیری، پای‌بندی به عهد و پیمان، عدم احتجاب، جلوگیری از سوء استفاده اطرافیان و وابستگان، توجه و شفاف‌سازی امور، نصیحت و انتقاد متقابل، برپاداشتن حق و عدل».
فهرست مقاله
- ویژگی‌های کارگزاران و اصول حکمرانی در حکومت نبوی(ص)
- [[اصلاح رابطه خود و [خدا]]
- اصل رحمت و محبت
- شرح صدر
- رعایت اهلیت
- طرد ریاست‌طلبی و محور بودن اطاعت الهی
- تفویض اختیار و مسئولیت‌خواهی
- انضباط و جدیت
- تصمیم‌گیری
- پای‌بندی به عهد و پیمان
- عدم احتجاب
- جلوگیری از سوء استفاده اطرافیان و وابستگان
- توجیه امور
- نصیحت و انتقاد متقابل
- حق‌گرایی و عدل برپایی
- نتیجه گیری
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر بهرام دلیر، علاوه بر تحصیلات حوزوی، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکترای علوم سیاسی در دانشگاه باقر العلوم به اتمام رساند. مدیر گروه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و مدیر مدرسه امام خمینی سنقرکلیایی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «وجوه سیاسی اسمایی حسنای الهی»، «سیاست متعالیه در حکمت متعالیه»، «عرفان عاشوراء»، «وجوه اخلاق سیاسی اسمای حسنی»، «نظام احسن»، «ویژگی‌های کارگزاران در حکومت نبوی» و «نقش فقه در جامعه بشری» برخی از این آثار است.[۱]