آداب سخن: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[آداب سخن در قرآن]] - [[آداب سخن در حدیث]] - [[آداب سخن در تاریخ اسلامی]] - [[آداب سخن در معارف و سیره نبوی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[آداب سخن در قرآن]] - [[آداب سخن در حدیث]] - [[آداب سخن در تاریخ اسلامی]] - [[آداب سخن در معارف و سیره نبوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== [[صداقت]]''': از [[پیامبر]]{{صل}} [[روایت]] شده است که فرمود: در نظر من [[بهترین]] سخن آن است که راست‌تر باشد: {{متن حدیث|أحبّ الحديث إلىّ أصدقه}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۸۱.</ref>. | ||
'''به [[حق]] [[سخن گفتن]]''': حق را بگو، هرچند تلخ باشد: {{متن حدیث|قُلِ الْحَقَّ وَ إِنْ كَانَ مُرّاً}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۲۱۰۱.</ref>. | '''به [[حق]] [[سخن گفتن]]''': حق را بگو، هرچند تلخ باشد: {{متن حدیث|قُلِ الْحَقَّ وَ إِنْ كَانَ مُرّاً}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۲۱۰۱.</ref>. | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۶: | ||
'''[[کم‌گویی]]''': سخن کمتر گویید تا [[شیطان]] مجذوبتان نکند: {{متن حدیث|عليكم بقلّة الكلام و لا يستهوينّكم الشّيطان}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۲۹۳۴.</ref>. | '''[[کم‌گویی]]''': سخن کمتر گویید تا [[شیطان]] مجذوبتان نکند: {{متن حدیث|عليكم بقلّة الكلام و لا يستهوينّكم الشّيطان}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۲۹۳۴.</ref>. | ||
'''[[تدبر]] قبل از سخن‌گویی''': یکی از صفات [[انسان]] [[عاقل]] این است که هرگاه بخواهد سخن بگوید، اول [[فکر]] کند و [[نیک]] بیندیشد، اگر نیک باشد؛ بگوید و بهره برد و اگر بد باشد [[سکوت]] کند و سالم ماند: {{متن حدیث|صِفَةُ الْعَاقِلِ... وَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَتَكَلَّمَ تَدَبَّرَ فَإِنْ كَانَ خَيْراً تَكَلَّمَ فَغَنِمَ وَ إِنْ كَانَ شَرّاً سَكَتَ فَسَلِمَ}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۱۸۳۶.</ref> | '''[[تدبر]] قبل از سخن‌گویی''': یکی از صفات [[انسان]] [[عاقل]] این است که هرگاه بخواهد سخن بگوید، اول [[فکر]] کند و [[نیک]] بیندیشد، اگر نیک باشد؛ بگوید و بهره برد و اگر بد باشد [[سکوت]] کند و سالم ماند: {{متن حدیث|صِفَةُ الْعَاقِلِ... وَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَتَكَلَّمَ تَدَبَّرَ فَإِنْ كَانَ خَيْراً تَكَلَّمَ فَغَنِمَ وَ إِنْ كَانَ شَرّاً سَكَتَ فَسَلِمَ}}<ref>نهج الفصاحه، حدیث ۱۸۳۶.</ref><ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره اجتماعی پیامبر اعظم]]، ص ۳۰.</ref> | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۹
آداب سخن از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آداب سخن در قرآن - آداب سخن در حدیث - آداب سخن در تاریخ اسلامی - آداب سخن در معارف و سیره نبوی - پرسش مرتبط ندارد==مقدمه== صداقت: از پیامبر(ص) روایت شده است که فرمود: در نظر من بهترین سخن آن است که راست‌تر باشد: «أحبّ الحديث إلىّ أصدقه»[۱].
به حق سخن گفتن: حق را بگو، هرچند تلخ باشد: «قُلِ الْحَقَّ وَ إِنْ كَانَ مُرّاً»[۲].
چشم‌پوشی از سخن بیهوده: در حدیث نبوی آمده است که از سخنان بیهوده چشم بپوش، سخنی که رفع حاجت کند تو را کفایت کند: «اتْرُكْ فُضُولَ الْكَلَامِ وَ حَسْبُكَ مِنَ الْكَلَامِ مَا تَبْلُغُ بِهِ حَاجَتَكَ»[۳].
عدم مداخله: در حدیث نبوی آمده است که هرگاه دو تن آهسته سخن می‌گویند میان آنها داخل مشو: «إذا كان اثنان يتناجيان فلا تدخل بينهما»[۴]. در سیره پیامبر اسلام(ص) آمده است که حضرت سخن کسی را قطع نمی‌کرد، مگر اینکه باطل می‌گفت[۵].
پذیرش سخن حق: سخن حق را از هر که شنیدی بپذیر، چه از کوچک و چه از بزرگ، اگرچه دشمن و بیگانه باشد: «اقبل الحقّ ممّن أتاك به من صغير أو كبير و إن كان بغيضا بعيدا»[۶].
نپذیرفتن سخن ناحق: سخن ناحق را از هر که شنیدی نپذیر، اگرچه آن را از دوست و نزدیک خود بشنوی: «و اردد الباطل على من جاءك به من صغير أو كبير و إن كان حبيبا قريبا»[۷].
کم‌گویی: سخن کمتر گویید تا شیطان مجذوبتان نکند: «عليكم بقلّة الكلام و لا يستهوينّكم الشّيطان»[۸].
تدبر قبل از سخن‌گویی: یکی از صفات انسان عاقل این است که هرگاه بخواهد سخن بگوید، اول فکر کند و نیک بیندیشد، اگر نیک باشد؛ بگوید و بهره برد و اگر بد باشد سکوت کند و سالم ماند: «صِفَةُ الْعَاقِلِ... وَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَتَكَلَّمَ تَدَبَّرَ فَإِنْ كَانَ خَيْراً تَكَلَّمَ فَغَنِمَ وَ إِنْ كَانَ شَرّاً سَكَتَ فَسَلِمَ»[۹][۱۰]
