ابراهیم بن مالک اشتر: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[ابراهیم]] [[فرزند]] [[مالک اشتر]] مردی [[شجاع]]، خطیبی سخنور و [[شاعری]] توانا و همواره پیشگام در [[جنگ‌ها]] و از رؤسای [[قبیله نخع]] بود. او در [[نوجوانی]] همراه پدرش [[مالک اشتر]] در [[جنگ صفین]] در رکاب [[حضرت علی]]{{ع}} با [[سپاه معاویه]] مردانه جنگید و [[امام]] و پیشوای خود را [[یاری]] کرد<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۰.</ref> | [[ابراهیم]] [[فرزند]] [[مالک اشتر]] مردی [[شجاع]]، خطیبی سخنور و [[شاعری]] توانا و همواره پیشگام در [[جنگ‌ها]] و از رؤسای [[قبیله نخع]] بود. او در [[نوجوانی]] همراه پدرش [[مالک اشتر]] در [[جنگ صفین]] در رکاب [[حضرت علی]]{{ع}} با [[سپاه معاویه]] مردانه جنگید و [[امام]] و پیشوای خود را [[یاری]] کرد<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۰.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۵۰.</ref> | ||
==[[شجاعت]] [[ابراهیم]] در [[نبرد صفین]]== | ==[[شجاعت]] [[ابراهیم]] در [[نبرد صفین]]== | ||
[[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: هنگامی که [[معاویه]] در [[صفین]]، [[عمرو بن عاص|عمر و عاص]] را با لشکری از گروه [[حمیر]] و یحصب به میدان فرستاد، [[مالک اشتر]] مقابل آنها آمد و قصد [[مبارزه]] با [[فرمانده]] گروه؛ یعنی [[عمرو بن عاص|عمر و عاص]] را کرد، اما همین که [[عمرو بن عاص|عمر و عاص]] وی را [[شناخت]]، [[سست]] شد و ترسید، ولی از روی خجالت در صحنه باقی ماند و چند نوبتی بین او و [[مالک اشتر]] چند نیزه رد و بدل شد، اما [[عمرو بن عاص|عمر و عاص]] چون نتوانست با [[مالک اشتر]] مقابله کند از صحنه [[جنگ]] فرار کرد و با [[شرمندگی]] به [[سپاه معاویه]] بازگشت. پس از این [[اقدام]]، [[جوانی]] از گروه [[حمیر]]، [[عمرو بن عاص|عمر و عاص]] را ملامت کرد و [[پرچم]] را از وی گرفت و به میدان آمد و در حالی که [[رجز]] می‌خواند و جولان می‌داد، [[مبارز]] می‌طلبید. [[مالک اشتر]] پسر خود [[ابراهیم]] را فراخواند و گفت: [[پرچم]] را بگیر، بهتر است که [[جوان]] به [[جنگ]] [[جوان]] برود. | [[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: هنگامی که [[معاویه]] در [[صفین]]، [[عمرو بن عاص|عمر و عاص]] را با لشکری از گروه [[حمیر]] و یحصب به میدان فرستاد، [[مالک اشتر]] مقابل آنها آمد و قصد [[مبارزه]] با [[فرمانده]] گروه؛ یعنی [[عمرو بن عاص|عمر و عاص]] را کرد، اما همین که [[عمرو بن عاص|عمر و عاص]] وی را [[شناخت]]، [[سست]] شد و ترسید، ولی از روی خجالت در صحنه باقی ماند و چند نوبتی بین او و [[مالک اشتر]] چند نیزه رد و بدل شد، اما [[عمرو بن عاص|عمر و عاص]] چون نتوانست با [[مالک اشتر]] مقابله کند از صحنه [[جنگ]] فرار کرد و با [[شرمندگی]] به [[سپاه معاویه]] بازگشت. پس از این [[اقدام]]، [[جوانی]] از گروه [[حمیر]]، [[عمرو بن عاص|عمر و عاص]] را ملامت کرد و [[پرچم]] را از وی گرفت و به میدان آمد و در حالی که [[رجز]] می‌خواند و جولان می‌داد، [[مبارز]] می‌طلبید. [[مالک اشتر]] پسر خود [[ابراهیم]] را فراخواند و گفت: [[پرچم]] را بگیر، بهتر است که [[جوان]] به [[جنگ]] [[جوان]] برود. | ||
[[ابراهیم]]، [[پرچم]] را گرفت و پیش رفت و در حالی که [[رجز]] می‌خواند، به [[جوان]] [[حمیری]] حمله کرد و هرکدام از این دو [[مبارز]] به یک دیگر نیزه زدند تا سرانجام [[جوان]] [[حمیری]] به [[شمشیر]] دلاورانه [[ابراهیم]] از پای درآمد و به [[هلاکت]] رسید<ref>وقعة صفین، ص۴۴۰.</ref> | [[ابراهیم]]، [[پرچم]] را گرفت و پیش رفت و در حالی که [[رجز]] می‌خواند، به [[جوان]] [[حمیری]] حمله کرد و هرکدام از این دو [[مبارز]] به یک دیگر نیزه زدند تا سرانجام [[جوان]] [[حمیری]] به [[شمشیر]] دلاورانه [[ابراهیم]] از پای درآمد و به [[هلاکت]] رسید<ref>وقعة صفین، ص۴۴۰.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۵۰-۵۱.</ref> | ||
==[[ابراهیم]] در [[خون‌خواهی]] از [[سیدالشهدا]]{{ع}}== | ==[[ابراهیم]] در [[خون‌خواهی]] از [[سیدالشهدا]]{{ع}}== | ||
[[ابراهیم]] برای [[حمایت]] از [[خون‌خواهی]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} به [[قیام مختار]] در [[کوفه]] پیوست و ارکان [[حکومت]] او را پابرجا و تثبیت کرد، ولی تا آخر با مختار باقی نماند. وی هم چنین با [[مصعب بن زبیر]] به [[جنگ]] [[عبدالملک بن مروان]] رفت و بالاخره در سال ۷۱ یا ۷۲ [[هجری]] در معرکه [[قتال]] کشته شد و در نزدیکی [[سامرا]] به [[خاک]] سپرده شد. [[مصعب بن زبیر]] در [[فراق]] [[ابراهیم]] و کوتاهی [[مردم]] [[عراق]] می‌گفت: ای [[ابراهیم]]، دیگر مثل [[ابراهیم]] برای من نیست<ref>{{عربی|يا إبراهيم، و لا إبراهيم لي اليوم}}؛ ر.ک: اعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۰.</ref> | [[ابراهیم]] برای [[حمایت]] از [[خون‌خواهی]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} به [[قیام مختار]] در [[کوفه]] پیوست و ارکان [[حکومت]] او را پابرجا و تثبیت کرد، ولی تا آخر با مختار باقی نماند. وی هم چنین با [[مصعب بن زبیر]] به [[جنگ]] [[عبدالملک بن مروان]] رفت و بالاخره در سال ۷۱ یا ۷۲ [[هجری]] در معرکه [[قتال]] کشته شد و در نزدیکی [[سامرا]] به [[خاک]] سپرده شد. [[مصعب بن زبیر]] در [[فراق]] [[ابراهیم]] و کوتاهی [[مردم]] [[عراق]] می‌گفت: ای [[ابراهیم]]، دیگر مثل [[ابراهیم]] برای من نیست<ref>{{عربی|يا إبراهيم، و لا إبراهيم لي اليوم}}؛ ر.ک: اعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۰.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۵۰-۵۱.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']] | # [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۶
| ابراهیم | |
|---|---|
 | |
| محل زندگی | کوفه |
| دین | اسلام |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | جندب بن کعب ازدی؛ ابوذر غفاری؛ عمر بن خطاب؛ مالک بن حارث نخعی |
| شاگردان | مجاهد بن جبر قرشی؛ مالک اشتر نخعی |
ابراهیم بن مالک اشتر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابراهیم بن مالک اشتر در تاریخ اسلامی - ابراهیم بن مالک اشتر در تراجم و رجال - ابراهیم بن مالک اشتر در حدیث - پرسش مرتبط نداردابراهیم بن مالک اشتر مردی شجاع، خطیبی سخنور و شاعری توانا و همواره پیشگام در جنگ‌ها و از رؤسای قبیله نخع بود. ابراهیم برای حمایت از خون‌خواهی سیدالشهدا(ع) به قیام مختار در کوفه پیوست و ارکان حکومت او را تثبیت کرد، ولی تا آخر با مختار باقی نماند. وی با مصعب بن زبیر به جنگ عبدالملک بن مروان رفت و در سال ۷۱ یا ۷۲ هجری کشته شد و نزدیکی سامرا به خاک سپرده شد.
مقدمه
ابراهیم فرزند مالک اشتر مردی شجاع، خطیبی سخنور و شاعری توانا و همواره پیشگام در جنگ‌ها و از رؤسای قبیله نخع بود. او در نوجوانی همراه پدرش مالک اشتر در جنگ صفین در رکاب حضرت علی(ع) با سپاه معاویه مردانه جنگید و امام و پیشوای خود را یاری کرد[۱][۲]
شجاعت ابراهیم در نبرد صفین
نصر بن مزاحم نقل می‌کند: هنگامی که معاویه در صفین، عمر و عاص را با لشکری از گروه حمیر و یحصب به میدان فرستاد، مالک اشتر مقابل آنها آمد و قصد مبارزه با فرمانده گروه؛ یعنی عمر و عاص را کرد، اما همین که عمر و عاص وی را شناخت، سست شد و ترسید، ولی از روی خجالت در صحنه باقی ماند و چند نوبتی بین او و مالک اشتر چند نیزه رد و بدل شد، اما عمر و عاص چون نتوانست با مالک اشتر مقابله کند از صحنه جنگ فرار کرد و با شرمندگی به سپاه معاویه بازگشت. پس از این اقدام، جوانی از گروه حمیر، عمر و عاص را ملامت کرد و پرچم را از وی گرفت و به میدان آمد و در حالی که رجز می‌خواند و جولان می‌داد، مبارز می‌طلبید. مالک اشتر پسر خود ابراهیم را فراخواند و گفت: پرچم را بگیر، بهتر است که جوان به جنگ جوان برود.
ابراهیم، پرچم را گرفت و پیش رفت و در حالی که رجز می‌خواند، به جوان حمیری حمله کرد و هرکدام از این دو مبارز به یک دیگر نیزه زدند تا سرانجام جوان حمیری به شمشیر دلاورانه ابراهیم از پای درآمد و به هلاکت رسید[۳][۴]
ابراهیم در خون‌خواهی از سیدالشهدا(ع)
ابراهیم برای حمایت از خون‌خواهی سیدالشهدا(ع) به قیام مختار در کوفه پیوست و ارکان حکومت او را پابرجا و تثبیت کرد، ولی تا آخر با مختار باقی نماند. وی هم چنین با مصعب بن زبیر به جنگ عبدالملک بن مروان رفت و بالاخره در سال ۷۱ یا ۷۲ هجری در معرکه قتال کشته شد و در نزدیکی سامرا به خاک سپرده شد. مصعب بن زبیر در فراق ابراهیم و کوتاهی مردم عراق می‌گفت: ای ابراهیم، دیگر مثل ابراهیم برای من نیست[۵][۶]
جستارهای وابسته
- نخع (قبیله)
- مذحج (قبیله)
- ابونعیم نخعی (عبدالرحمن بن هانئ بن سعید)
منابع
پانویس
- ↑ اعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۰.
- ↑ وقعة صفین، ص۴۴۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۰-۵۱.
- ↑ يا إبراهيم، و لا إبراهيم لي اليوم؛ ر.ک: اعیان الشیعه، ج۲، ص۲۰۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۰-۵۱.