ابرهه حبشی در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
خط ۱۱: خط ۱۱:
[[راویان]] [[عرب]] واقعه فیل را چنین [[روایت]] کرده‌اند: [[ابومکسوم]] [[ابرهه]] از طرف [[نجاشی]] [[پادشاه]] [[حبشه]] با سردار [[حبشی]] دیگر به نام اریاط برای [[فتح]] [[یمن]] [[مأمور]] شد. پس از فتح یمن، میان دو سردار حبشی [[اختلاف]] شد و این اختلاف به [[قتل]] اریاط انجامید و سرانجام ابرهه از طرف نجاشی بر یمن [[حاکم]] شد. او در "[[صنعا]]" کنیسه‌ای بسیار [[زیبا]] از مرمر بنا کرد و [[مردم]] را واداشت تا در آن [[حج]] به جا آورند. بیشتر مردم [[دعوت]] او را پذیرفتند؛ امّا مردی از [[بنی‌مالک]] بن [[کنانه]] شبانه آن کنیسه را ملوّث ساخت و ابرهه از این واقعه [[خشمگین]] و مصمم شد [[کعبه]] را ویران کند تا [[عرب‌ها]] [[خانه]] مقدسی نداشته باشند و همه به کنیسه او رو آورند.
[[راویان]] [[عرب]] واقعه فیل را چنین [[روایت]] کرده‌اند: [[ابومکسوم]] [[ابرهه]] از طرف [[نجاشی]] [[پادشاه]] [[حبشه]] با سردار [[حبشی]] دیگر به نام اریاط برای [[فتح]] [[یمن]] [[مأمور]] شد. پس از فتح یمن، میان دو سردار حبشی [[اختلاف]] شد و این اختلاف به [[قتل]] اریاط انجامید و سرانجام ابرهه از طرف نجاشی بر یمن [[حاکم]] شد. او در "[[صنعا]]" کنیسه‌ای بسیار [[زیبا]] از مرمر بنا کرد و [[مردم]] را واداشت تا در آن [[حج]] به جا آورند. بیشتر مردم [[دعوت]] او را پذیرفتند؛ امّا مردی از [[بنی‌مالک]] بن [[کنانه]] شبانه آن کنیسه را ملوّث ساخت و ابرهه از این واقعه [[خشمگین]] و مصمم شد [[کعبه]] را ویران کند تا [[عرب‌ها]] [[خانه]] مقدسی نداشته باشند و همه به کنیسه او رو آورند.


ابرهه پس از تهیه ساز و برگ و فیل از حبشه، [[راه]] [[مکه]] را پیش گرفت. [[اهل مکه]] همگی از [[ترس]] در مغاره‌های [[کوه]] پنهان شدند؛ امّا پس از ورود [[سپاه]] ابرهه، ناگاه پرندگانی عجیب که در "نجد" و "تهامه" [[رؤیت]] آنها بی‌سابقه بود، از طرف دریا ظاهر شدند و هرکدام دو سنگ در منقار داشتند. عده‌ای حجم سنگ‌ها را به اندازه عدس و نخود تعیین کرده‌اند. مرغان سنگ‌های خود را فروریختند و همه آن [[قوم]] را هلاک کردند <ref>خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۱۵۶؛ قرشی بنابی، علی اکبر ، قاموس قرآن، جلد۵، صفحه ۲۱۶؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم، جلد۱، صفحه ۳۹۱؛ خرمشاهی، بهاءالدین ، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۱، صفحه (۲۳۶-۲۳۷).</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۸۶۹.</ref>
ابرهه پس از تهیه ساز و برگ و فیل از حبشه، [[راه]] [[مکه]] را پیش گرفت. [[اهل مکه]] همگی از [[ترس]] در مغاره‌های [[کوه]] پنهان شدند؛ امّا پس از ورود [[سپاه]] ابرهه، ناگاه پرندگانی عجیب که در "نجد" و "تهامه" [[رؤیت]] آنها بی‌سابقه بود، از طرف دریا ظاهر شدند و هرکدام دو سنگ در منقار داشتند. عده‌ای حجم سنگ‌ها را به اندازه عدس و نخود تعیین کرده‌اند. مرغان سنگ‌های خود را فروریختند و همه آن [[قوم]] را هلاک کردند <ref>خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۱۵۶؛ قرشی بنابی، علی اکبر ، قاموس قرآن، جلد۵، صفحه ۲۱۶؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم، جلد۱، صفحه ۳۹۱؛ خرمشاهی، بهاءالدین ، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۱، صفحه (۲۳۶-۲۳۷).</ref><ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۸۶۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۹

مقدمه

قصه اصحاب فیل در سوره فیل نقل شده است. خداوند در این سوره می‌فرماید: "مگر ندیدی پروردگارت با پیل‌داران چه کرد؟! آیا نیرنگشان را بر باد نداد؟! و بر سر آنها دسته‌دسته پرندگانی ابابیل فرستاد (که) بر آنها سنگ‌هایی از گل (سخت) می‌افکندند و (سرانجام خدا) آنان را مانند کاه جویده گردانید".

راویان عرب واقعه فیل را چنین روایت کرده‌اند: ابومکسوم ابرهه از طرف نجاشی پادشاه حبشه با سردار حبشی دیگر به نام اریاط برای فتح یمن مأمور شد. پس از فتح یمن، میان دو سردار حبشی اختلاف شد و این اختلاف به قتل اریاط انجامید و سرانجام ابرهه از طرف نجاشی بر یمن حاکم شد. او در "صنعا" کنیسه‌ای بسیار زیبا از مرمر بنا کرد و مردم را واداشت تا در آن حج به جا آورند. بیشتر مردم دعوت او را پذیرفتند؛ امّا مردی از بنی‌مالک بن کنانه شبانه آن کنیسه را ملوّث ساخت و ابرهه از این واقعه خشمگین و مصمم شد کعبه را ویران کند تا عرب‌ها خانه مقدسی نداشته باشند و همه به کنیسه او رو آورند.

ابرهه پس از تهیه ساز و برگ و فیل از حبشه، راه مکه را پیش گرفت. اهل مکه همگی از ترس در مغاره‌های کوه پنهان شدند؛ امّا پس از ورود سپاه ابرهه، ناگاه پرندگانی عجیب که در "نجد" و "تهامه" رؤیت آنها بی‌سابقه بود، از طرف دریا ظاهر شدند و هرکدام دو سنگ در منقار داشتند. عده‌ای حجم سنگ‌ها را به اندازه عدس و نخود تعیین کرده‌اند. مرغان سنگ‌های خود را فروریختند و همه آن قوم را هلاک کردند [۱][۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۱۵۶؛ قرشی بنابی، علی اکبر ، قاموس قرآن، جلد۵، صفحه ۲۱۶؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم، جلد۱، صفحه ۳۹۱؛ خرمشاهی، بهاءالدین ، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۱، صفحه (۲۳۶-۲۳۷).
  2. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۶۹.