برادری در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = برادری | عنوان مدخل = برادری | مداخل مرتبط = برادری در قرآن - برادری در حدیث - برادری در فقه سیاسی - برادری در معارف و سیره نبوی - برادری در معارف و سیره علوی - برادری در معارف و سیره سجادی | پرسش مرتبط...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
خط ۲۲: خط ۲۲:
همچنین عرض می‌کند: «بار خدایا! همسایگان و [[دوستان]] مرا [[یاری]] ده که [[سنت]] تو برپای دارند و رهنمودهای نیکوی تو را فرا گیرند، تا در یاری افراد [[ناتوان]]، رفع نیاز [[نیازمندان]]، [[عیادت بیماران]]، [[راهنمایی]] رهجویان، [[اندرز]] به مشورت‌کنندگان، [[دیدار]] مسافران از [[سفر]] بازگشته، [[نهان]] داشتن [[اسرار]]، پوشیدن عیب‌ها، یاری و [[دستگیری]] [[ستمدیدگان]]، [[اطعام]]، سود رسانیدن و عطا و بخشش به ایشان و بر آوردن نیازهایشان، قبل از آنکه لب به سؤال بگشایند، موفق شوند»<ref>نیایش بیست‌ و ششم.</ref>.
همچنین عرض می‌کند: «بار خدایا! همسایگان و [[دوستان]] مرا [[یاری]] ده که [[سنت]] تو برپای دارند و رهنمودهای نیکوی تو را فرا گیرند، تا در یاری افراد [[ناتوان]]، رفع نیاز [[نیازمندان]]، [[عیادت بیماران]]، [[راهنمایی]] رهجویان، [[اندرز]] به مشورت‌کنندگان، [[دیدار]] مسافران از [[سفر]] بازگشته، [[نهان]] داشتن [[اسرار]]، پوشیدن عیب‌ها، یاری و [[دستگیری]] [[ستمدیدگان]]، [[اطعام]]، سود رسانیدن و عطا و بخشش به ایشان و بر آوردن نیازهایشان، قبل از آنکه لب به سؤال بگشایند، موفق شوند»<ref>نیایش بیست‌ و ششم.</ref>.


امام سجاد{{ع}} [[خدمت خالصانه]] و وافر خود به برادران دینی خویش را کافی ندانسته و از نارسایی‌ها چنین [[طلب]] پوزش کرده است: «بار خدایا! اگر در حضور من به ستمدیده‌ای، [[ظلم]] شده و من به [[یاری]] او برنخاسته‌ام، یا کسی در [[حق]] من [[نیکی]] کرده و من [[قدردانی]] نکرده‌ام، یا خطاکاری از من [[طلب]] [[بخشش]] کرده و من عذرش را نپذیرفته‌ام و... از درگاه تو پوزش می‌طلبم»<ref>نیایش سی‌وهشتم.</ref>.<ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ۱۴۰۴، بیروت، مؤسسة الوفاء؛ الصحیفة السجادیة، امام زین‌العابدین{{ع}}، ۱۴۱۸، قم، نشر الهادی؛ صحیفه سجادیه، عبدالمحمد آیتی، ۱۳۷۵، تهران، نشر سروش؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، ۱۳۷۳ قم، دارالقرآن الکریم.</ref>.<ref>[[علی اکبر شایسته‌نژاد|شایسته‌نژاد، علی اکبر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «مؤاخات»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۱۲.</ref>
امام سجاد{{ع}} [[خدمت خالصانه]] و وافر خود به برادران دینی خویش را کافی ندانسته و از نارسایی‌ها چنین [[طلب]] پوزش کرده است: «بار خدایا! اگر در حضور من به ستمدیده‌ای، [[ظلم]] شده و من به [[یاری]] او برنخاسته‌ام، یا کسی در [[حق]] من [[نیکی]] کرده و من [[قدردانی]] نکرده‌ام، یا خطاکاری از من [[طلب]] [[بخشش]] کرده و من عذرش را نپذیرفته‌ام و... از درگاه تو پوزش می‌طلبم»<ref>نیایش سی‌وهشتم.</ref><ref>بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ۱۴۰۴، بیروت، مؤسسة الوفاء؛ الصحیفة السجادیة، امام زین‌العابدین{{ع}}، ۱۴۱۸، قم، نشر الهادی؛ صحیفه سجادیه، عبدالمحمد آیتی، ۱۳۷۵، تهران، نشر سروش؛ قرآن حکیم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، ۱۳۷۳ قم، دارالقرآن الکریم.</ref><ref>[[علی اکبر شایسته‌نژاد|شایسته‌نژاد، علی اکبر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «مؤاخات»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۱۲.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش