حارث بن عمرو بن حرام خزرجی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۰ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آشنایی اجمالی

او از خزرج و از قبایل انصاری است. نسب کامل وی را ابن حجر[۱] ذکر کرده است. «عمرو بن حرام» که نام پدر و جد اوست، غیر از «عمرو بن حرام» است که در اجداد صحابی مشهور جابر بن عبدالله بن عمرو بن حرام» وجود دارد. در میان صحابه نویسان، تنها ابن حجر[۲]، به وی عنوان مستقلی اختصاص داده است. ابن عبدالبر[۳]، در شرح حال برادر حارث «سعد انصاری» به نقل از ابن کلبی گوید: سعد و برادرش «حارث بن عمرو» از جمله صحابه‌ای بودند که در صفین امام علی (ع) را همراهی کردند. ابن اثیر[۴]، نیز به همان روال ابن عبد البر از او یاد کرده و همان مطالب را در شرح حال برادرش سعد نوشته است. ابن حجر[۵]، شرح حال او را در قسم اول الاصابه (صحابه) آورده و اطلاعاتی به واسطه ابن سعد و ابن کلبی درباره وی درج نموده است. ابن حجر به نقل ابن سعد گوید: او و برادرش سعد در اُحد شرکت نمودند و از ابن کلبی، حضور آن دو در صفین، در صف یاران امام علی (ع) را گزارش می‌کند که این مطالب در کتاب طبقات ابن سعد و دو کتاب جمهرة النسب و نسب معد والیمن الکبیر ابن کلبی یافت نمی‌شود، چنان که در کتاب وقعة صفین نصر بن مزاحم نامی از او نیامده است. اما ابن کلبی این مطلب را باید در کتاب مستقلی که درباره صحابه شرکت کننده در جنگ‌های علی (ع) نوشته آورده باشد که ابن عبدالبر و ابن حجر بارها از این کتاب نام برده‌اند. از این رو علامه امینی به استناد گزارش مزبور، در کتاب الغدیر [۶] وی را از صحابه حاضر در نبرد صفین آورده است. از برادرش سعد بن عمرو که شناخته شده‌تر از او بود، نسلی در کوفه بر جای ماند[۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۸۰.
  2. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۸۰.
  3. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۱۶۶.
  4. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۴۴۸.
  5. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۸۰.
  6. الغدیر، ج۹، ص۳۶۴.
  7. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۸۰ و نیز بنگرید: بلاذری، انساب الاشراف، ص۱۱۴
  8. داداش نژاد، منصور، مقاله «حارث بن عمرو بن حرام خزرجی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۸۲.