حسن بن قاسم

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

از اصحاب امام رضا (ع) و از راویان ایشان بود[۱]. در روایتی از ایشان نقل شده: «یکی از فرزندان امام جعفر صادق (ع) در حال مرگ بود. حضرت رضا (ع) به کندی نزد او آمد! این امر مرا سخت نگران کرد که حضرت برای دیدن عمویش -محمد - کندی می‌کند. امام (ع) آمد و خیلی زود بلند شد و من همراه ایشان بلند شدم و آنجا را ترک کردیم. به امام رضا (ع) گفتم: فدایت شوم! چرا شما بلند شدید و عمویتان را در این وضع رها کردید؟ حضرت پاسخ داد: عمویم برادرش را دفن خواهد کرد. حسن بن قاسم گفت: به خدا کمی بعد از آن، عموی امام (ع) شفا یافت و برادرش که آن روز سالم بود بعد از چند روز از دنیا رفت»[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۸۲.
  2. معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۸۲.
  3. محمدی، حسین، رضانامه ص۲۴۲.