فلسفه خاتمیت و امامت (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
فلسفه خاتمیت و امامت
زبانفارسی
نویسندهحسن رضایی‌مهر
موضوعامامت
مذهبشیعه
منتشر شده دردوماهنامه رواق اندیشه
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرآبان ۱۳۸۴
شماره۴۷
شماره صفحاتاز صفحه ۱۱۱ تا ۱۲۳ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

فلسفه خاتمیت و امامت عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی فلسفه خاتمیت و امامت می‌پردازد. این مقالهٔ ۱۳ صفحه‌ای به قلم حسن رضایی‌مهر نگاشته شده و در دوماهنامه رواق اندیشه (شماره ۴۷، آبان ۱۳۸۴) منتشر گشته است[۱].

چکیده مقاله

نویسنده این مقاله می‌نویسد: «آقای سروش در سخنانی فقه را تکلیف گردونه حق گرا خوانده و در مقابل، جهان مدرن را با این‌ ویژگی که آدمی را محق می‌داند نه مکلف، حق‌گرا دانسته است. ایشان با استناد به تعبیر اقبال لاهوری در فلسفه خاتمیت، اعتقاد به امامت و مهدویت را آن چنان که در شیعه مطرح است، در تعارض با خاتمیت دانسته است».

فهرست مقاله

دربارهٔ پدیدآورنده

حسن رضایی‌مهر
حجت الاسلام و المسلمین حسن رضایی‌مهر، ریاست مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم از جمله فعالیت‌های وی است.[۲] او علاوه بر تدریس دروس حوزوی تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «مظلومیت علی بازتاب انحراف خواص»، «نقش خواص و عوام در شکل‌گیری حادثه عاشورا»، «فلسفه خاتمیت و امامت» برخی از این آثار است.[۳]

پانویس

دریافت متن