ابوخیثمه انصاری در قرآن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۶ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

ابوخیثمه انصاری[۱] عبدالله‌ بن‌ خیثمه[۲] از تیره بنی‌سالم[۳] از اصحاب پیامبر (ص)

زمان اسلام آوردن ابوخیثمه روشن نیست. برخی از حضور وی در بدر[۴] و برخی در اُحُد[۵] یاد کرده‌اند. در جنگ تبوک ابتدا سرپیچید؛ سپس پشیمان شد و به پیامبر (ص) پیوست. نقل است که حضرت از دیدن او خوشحال شد و برایش دُعا کرد.[۶] ابن‌هشام، اشعار او را در ماجرای حمله‌ مشرکان مکّه به زینب (دختر پیامبر) و در جنگ تبوک آورده است.[۷] برخی، ادامه زندگی او را تا زمان یزید بن معاویه گزارش کرده‌اند.[۸] از وی نسلی باقی نمانده است[۹][۱۰]

ابوخیثمه در شأن نزول

  1. به نقل طبری ابوخیثمه یک صاع (سه کیلو) خرما صدقه داد و منافقان بر او عیب گرفتند؛ سپس این آیه نازل شد: ﴿الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ[۱۱]
  2. ابوخیثمه در جنگ تبوک، به رغم فرمان پیامبر برای شرکت در جنگ، به ماندن در مدینه متمایل بود که خداوند او را متوجّه حقّ و ثابت قدم کرد و به پیامبر ملحق شد و این آیه درباره‌اش فرود آمد: ﴿لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَحِيمٌ[۱۲][۱۳]

منابع

پانویس

  1. صحيح مسلم، ج ۹، ص ۱۸۹.
  2. سيره ابن‌هشام، ج ۴، ص ۵۲۱.
  3. الاستيعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.
  4. الطبقات، ج ۳، ص ۴۷۰.
  5. الاستیعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.
  6. المغازی، ج ۳، ص ۹۹۸؛ سیره ابن هشام، ج ۴، ص ۵۲۰ و ۵۲۱.
  7. سیره ابن هشام، ج ۴، ص ۵۲۱ و ج ۲، ص ۶۵۵.
  8. الاستیعاب، ج ۴، ص ۲۰۷.
  9. الطبقات، ج ۳، ص ۴۷۰.
  10. آقازاده، فتاح، مقاله «ابوخیثمه انصاری»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱، ص 654.
  11. «آنان که به مؤمنان داوطلب دادن صدقه‌ها و به کسانی که جز توان (اندک) خود چیزی (برای دادن صدقه) نمی‌یابند طعنه می‌زنند و آنان را به ریشخند می‌گیرند، خداوند به ریشخندشان می‌گیرد و عذابی دردناک خواهند داشت» سوره توبه، آیه ۷۹.
  12. «خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷. مجمع‌البیان، ج ۵، ص ۱۱۹ و ۱۲۰؛ المغازی، ج ۳، ص ۱۰۷۴.
  13. آقازاده، فتاح، مقاله «ابوخیثمه انصاری»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱، ص 654-655.