از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
"امام صادق (ع) به جابر جعفی فرمودند:ای مرد جعفی! ایمان برتر از اسلام ، و یقین برتر از ایمان است؛ و هیچ چیزی ارزشمندتر و کمیاب تر از یقین نیست"[۱]
امام کاظم (ع) فرمودند: "ایمان یک درجه بالاتر از اسلام ، و تقوی یک درجه بالاتر از ایمان و یقین یک درجه بالاتر از تقوی است؛ و در میان مردمان هیچ چیزی کمتر از یقین تقسیم نشده است"[۲] پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "بهترین چیزی که در قلب پدید می‌‌آید، یقین است"[۳] [۴] "امام رضا (ع) در تفسیر یقین فرمودند: "یقین توکّل کردن بر خدا ، و تسلیم او بودن، و بقضای او راضی شدن، و وانهادن کارها به اوست"[۵]
امام صادق (ع) فرمودند: "از علائم درستی یقین انسان مسلمان ، آنست که بواسطة خشمگین کردن خداوند در پی راضی کردن مردم نباشد، و آنان را بواسطه آنچه خدا در اختیار او ننهاده به ملامت نگیرد"[۶] پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "از جبرئیل درباره معنای یقین سؤال کردم؛ او گفت: یقین آنست که مؤمن به گونه‌ای برای خدا کار کند که گوئی او را می‌‌بیند، و اگر او خداوند را نمی‌بیند خداوند او را می‌‌بیند"[۷] صفوان گوید: "درباره آیه شریفه ﴿ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي ﴾ [۸] معاد شکّی در قلب حضرت ابراهیم بود؟ حضرت فرمودند: نه! او به این مسأله یقین داشت، امّا می‌‌خواست که خداوند یقین او را بیشتر نماید"[۹]
امام صادق (ع) فرمودند: "هیچ چیزی نیست مگر اینکه او را تعریفی است؛ گفتم: تعریف یقین چیست؟ فرمودند: آنست که با وجود خداوند از هیچ چیزی نترسی"[۱۰] [۱۱] امام صادق (ع) فرمودند: "عمل همیشگی اندکی که به همراه یقین باشد، نزد خداوند برتر از عمل زیادی است که بدون یقین انجام شود"[۱۲] پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "برای ثروت انسان ، یقین کافی است؛ و برای کار او، عبادت "[۱۳] امام صادق (ع) فرمودند: "مؤمن از آهن سخت، محکمتر است، چرا که آهن چون در آتش داخل شود نرم میشود، ولی مؤمن اگر کشته شود و بعد زنده و باز کشته شود، هرگز قلبش تغییر نخواهد کرد و از اعتقاد خود دست نخواهد کشید"[۱۴] [۱۵] درباره مراتب و درجات یقین امام باقر (ع) فرمودند: "هیچ بنده‌ای نیست که چهل روز ایمان خالص به خداوند داشته باشد- و یا فرمودند: هیچ بنده‌ای نیست که چهل روز به نیکی به یاد خدا باشد- مگر آنکه خداوند او را از دنیا روگردان می‌‌کند، و درد و درمان دنیا را به او نشان می‌‌دهد، و حکمت را در قلبش نشانده و آن را بر زبانش جاری می‌‌سازد"[۱۶] پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "هیچ بنده‌ای چهل روز برای حضرت حق اخلاص نورزید، مگر آنکه چشمه‌های حکمت از قلبش بر زبانش جاری شد"[۱۷] امام کاظم (ع) فرمودند: "ای بندگان خدا ! نعمت‌های الهی را در راه اصلاح خود بکار گیرید، تا یقین شما افزوده شود"[۱۸] [۱۹] منابع پانویس
↑ « عَنْ جَابِرٍ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع): يَا أَخَا جُعْفٍ إِنَّ الْإِيمَانَ أَفْضَلُ مِنَ الْإِسْلَامِ وَ إِنَّ الْيَقِينَ أَفْضَلُ مِنَ الْإِيمَانِ وَ مَا مِنْ شَيْءٍ أَعَزَّ مِنَ الْيَقِينِ» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۳۵.↑ « عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ (ع) قَالَ: سَمِعْتُهُ يَقُولُ: الْإِيمَانُ فَوْقَ الْإِسْلَامِ بِدَرَجَةٍ وَ التَّقْوَى فَوْقَ الْإِيمَانِ بِدَرَجَةٍ وَ الْيَقِينُ فَوْقَ التَّقْوَى بِدَرَجَةٍ وَ مَا قُسِمَ فِي النَّاسِ شَيْءٌ أَقَلُّ مِنَ الْيَقِينِ» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۳۶.↑ « قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): خَيْرُ مَا أُلْقِيَ فِي الْقَلْبِ الْيَقِينُ» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۳.↑ مظاهری، حسین ، دانش اخلاق اسلامی ، ج۱، ص ۲۸۵-۲۸۶.↑ « قَالَ يُونُسُ: قُلْتُ فَأَيُّ شَيْءٍ الْيَقِينُ؟ قَالَ التَّوَكُّلُ عَلَى اللَّهِ وَ التَّسْلِيمُ لِلَّهِ وَ الرِّضَا بِقَضَاءِ اللَّهِ وَ التَّفْوِيضُ إِلَى اللَّهِ» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۳۸.↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: مِنْ صِحَّةِ يَقِينِ الْمَرْءِ الْمُسْلِمِ أَنْ لَا يُرْضِيَ النَّاسَ بِسَخَطِ اللَّهِ وَ لَا يَلُومَهُمْ عَلَى مَا لَمْ يُؤْتِهِ اللَّهُ» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۴۳.↑ « عَنِ النَّبِيِّ (ص) قَالَ: قُلْتُ لِجَبْرَئِيلَ: مَا تَفْسِيرُ الْيَقِينِ؟ قَالَ الْمُؤْمِنُ يَعْمَلُ لِلَّهِ كَأَنَّهُ يَرَاهُ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ يَرَى اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ يَرَاهُ وَ أَنْ يَعْلَمَ يَقِيناً أَنَّ مَا أَصَابَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَهُ وَ أَنَّ مَا أَخْطَأَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۳.↑ «آیا ایمان نداری؟ گفت: چرا امّا تا دلم آرام یابد» سوره بقره، آیه ۲۶۰.
↑ « عَنْ صَفْوَانَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا (ع) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ لِإِبْرَاهِيمَ (ع): أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي أَ كَانَ فِي قَلْبِهِ شَكٌّ؟ قَالَ لَا كَانَ عَلَى يَقِينٍ وَ لَكِنَّهُ أَرَادَ مِنَ اللَّهِ الزِّيَادَةَ فِي يَقِينِهِ» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۶-۱۷۷.↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: مَا مِنْ شَيْءٍ إِلَّا وَ لَهُ حَدٌّ. قُلْتُ: فَمَا حَدُّ الْيَقِينِ؟ قَالَ أَنْ لَا تَخَافَ مَعَ اللَّهِ شَيْئاً» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۸۰.↑ مظاهری، حسین ، دانش اخلاق اسلامی ، ج۱، ص ۲۸۶-۲۸۸.↑ « عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) يَقُولُ: إِنَّ الْعَمَلَ الدَّائِمَ الْقَلِيلَ عَلَى الْيَقِينِ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْعَمَلِ الْكَثِيرِ عَلَى غَيْرِ يَقِينٍ» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۴۷.↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): كَفَى بِالْيَقِينِ غِنًى وَ بِالْعِبَادَةِ شُغُلًا » ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۶.↑ « قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع): إِنَّ الْمُؤْمِنَ أَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِيدِ إِنَّ الْحَدِيدَ إِذَا دَخَلَ النَّارَ لَانَ وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَوْ قُتِلَ وَ نُشِرَ ثُمَّ قُتِلَ وَ نُشِرَ لَمْ يَتَغَيَّرْ قَلْبُهُ» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۷۸.↑ مظاهری، حسین ، دانش اخلاق اسلامی ، ج۱، ص ۲۸۸.↑ « عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ: مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ الْإِيمَانَ بِاللَّهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً أَوْ قَالَ مَا أَجْمَلَ عَبْدٌ ذِكْرَ اللَّهِ أَرْبَعِينَ يَوْماً إِلَّا زَهَّدَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَ بَصَّرَهُ دَاءَهَا وَ دَوَاءَهَا وَ أَثْبَتَ الحِكْمَةَ فِي قَلْبِهِ وَ أَنْطَقَ بِهَا لِسَانَهُ» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۲۴۰.↑ « عَنِ الرِّضَا عَنْ آبَائِهِ (ع): قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): مَا أَخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً إِلَّا جَرَتْ يَنَابِيعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَى لِسَانِهِ» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۲۴۲.↑ « عَنْ أَبِي الْحَسَنِ (ع): ... تَعَاهَدُوا عِبَادَ اللَّهِ نِعَمَهُ بِإِصْلَاحِكُمْ أَنْفُسَكُمْ تَزْدَادُوا يَقِيناً» ؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۱۹۴.↑ مظاهری، حسین ، دانش اخلاق اسلامی ، ج۱، ص ۲۸۹.
این مدخل زیرشاخهٔ بحث یقین است. یقین از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: یقین در قرآن - یقین در حدیث - یقین در نهج البلاغه - یقین در اخلاق اسلامی - یقین در معارف دعا و زیارات - یقین در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبط