سلیمان بن جعفر جعفری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آشنایی اجمالی

ابومحمد سلیمان بن جعفر بن ابراهیم جعفری طالبی هاشمی از اولاد جعفر طیار بود [۱] و در شمار اصحاب و یاران امام کاظم و امام رضا(ع) قرار داشت[۲] و از آن بزرگواران و کسانی همچون حماد بن عیسی، موسی بن حمزه بن بزیع، سکونی و پدرش جعفر روایت نمود.[۳] ابومحمد از محدثان موثق شیعه[۴] و دارای عقیده ای نیکو و از ملازمان امام رضا(ع) بود و از آن حضرت روایاتی را در مذمت واقفیه نقل نموده است. امام کاظم(ع) وی را نه به خاطر انتسابش به پیامبر(ص) و علی(ع)، بلکه به خاطر ایمان و تقوایش ستوده و آن را موجب نجات وی در آخرت دانسته است. [۵] روایتگرانی نیز مانند احمد بن ابی عبدالله، عبدالله بن مهران، عبدالله بن محمد بن عیسی و عبدالرحمان بن ابی نجران از او بهره برده‌اند.[۶] کتاب الحدیث[۷] و کتاب فضل دعاء اثر وی می‌‌باشد[۸].[۹]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۲.
  2. رجال البرقی، ص۴۹ و ۵۳.
  3. معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۳۹.
  4. رجال الطوسی، ص۳۵۲ و ۳۷۷.
  5. تنقیح المقال، ج۲، ص۵۵.
  6. جامع الرواة، ج۱، ص۳۷۵.
  7. الذریعه، ج۶، ص۳۳۶.
  8. رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۲.
  9. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۷۷ - ۳۷۸.