نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Wasity(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۹ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۰۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۹ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۰۳ توسط Wasity(بحث | مشارکتها)
امام علی (ع) از شخصیتهای نادر تاریخ است که میتوان او را انسان کامل دانست، زیرا همه ارزشهای انسانی، در حد اعلی و بهطور هماهنگ در او رشد کرده است؛ یعنی هر سه شرط انسان کامل را دارا است.[۱] در هر برهه تاریخ یکی از کمالات انسانی در وجودش رخ مینماید. هنگامی که خلوت شب فرا میرسد هیچ عارفی در مناجات و راز و نیاز به پای او نمیرسد. در حال عبادت چنان گرم عشقبازی شده و عشق الهی چنان در وجودش شعله میکشد که گویی در این عالم نیست. آنچنان در محراب عبادت میگرید و به خود میپیچد که کسی نظیرش را ندیده است. اما هنگامی که روز فرا میرسد گویی آن شخص نیست. چهرهاش همواره خندان و شکفته است. حتی در میدان جنگ نیز چهرهاش خندان است.
تعبير جامع اضداد بودن صفتی است که علی (ع) از هزار سال پیش با آن شناخته شده است. سخنان او نیز هر کدام دنیایی است. گاهی در دنیای عبّاد است و گاهی در دنیای زهّاد، گاهی در دنیای فلاسفه سخنوری میکند و گاهی در دنیای عرفا، گاهی در دنیای سربازان و گاهی در دنیای حکام عادل. او هم اندیشهای عمیق و فیلسوفانه دارد و هم عواطفی رقیق و سرشار.[۲][۳]
امام علی (ع) نه تنها گوی سبقت را در میدان فضیلت از تمام صحابه رسول خدا ربوده، بلکه از بسیاری از انبیا نیز افضل است. او انبوهی از مکنونات و معارف غیبی را میدانست که بسیاری از پیامبران پیشین نمیدانستند. البته او پیامبر نبود، یعنی امر جدیدی که هیچ پیامبری حتی حضرت رسول (ص) نفرموده باشد، ندارد.[۴]
فصاحت و بلاغت حیرتانگیز امیرمؤمنان (ع)، قدرت تهییج کلام او، تحلیلهای فنی او از مباحث، حیرت بسیاری از بزرگان ادبیات عرب را برانگیخت.[۵]
فضایل و شخصیت والای علی (ع)، همواره در تاریخ مورد توجه بوده است. تا آنجا که در کتابخانه شخصی ابن شهر آشوب، از دانشمندان قرن هفتم، هزار عنوان کتاب درباره فضائل و مناقبامیرمؤمنان (ع) موجود بوده است.[۶]
میتوان گفت خلاصه تمام آن کتابها این است که امام علی (ع) از الگوی انسان کامل است. او شخصیتی است که همه ارزشهای انسانی بهطور هماهنگ در او رشد یافته است و میتواند الگویی برای جویندگان كمال انسانی باشد.[۷][۸]