عمان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

عمان منطقه‌ای است عربی کنار ساحل دریای عمان. نخل و زراعت در آن بسیار و گرمای شدید آن زبانزد مردم است. بیشتر مردمان این ناحیه از خوارج اباضیه‌اند و مردمان دارای غیر این مذهب در آن بسیار اندک‌اند. امروزه از این منطقه ـ که در گوشه جنوب شرقی شبه جزیره عربستان قرار دارد، ـ به عنوان کشوری سلطان نشین و مستقل یاد می‌‌شود به پایتختی مسقط.

مقدمه

«عمان» منطقه‌ای است عربی بر ساحل دریای یمن (یا: دریای عمان) و دریای هند[۱]. این شهر در اقلیم اول و در مشرق هَجَر قرار دارد و مشتمل بر بلاد بسیاری است. نخل و زراعت در آن بسیار و گرمای شدید آن زبانزد مردم است[۲]. بیشتر مردمان این ناحیه از خوارج اباضیه‌اند و مردمان دارای غیر این مذهب در آن بسیار اندک‌اند[۳].

درباره وجه تسمیه آن، برخی سکونت قومی به نام «عمن» در آن را علت ذکر کردند. اما «زجاجی» علت آن را انتساب این شهر به «عمان بن ابراهیم خلیل» و «ابن الکلبی» انتساب به «عمان بن سبا بن یفثان بن ابراهیم خلیل الرحمان» را دلیل این نامگذاری دانسته است[۴].

امروزه از این منطقه ـ که در گوشه جنوب شرقی شبه جزیره عربستان قرار دارد، ـ به عنوان کشوری سلطان نشین و مستقل یاد می‌‌شود به پایتختی مسقط. این کشور به سه بخش: عمان داخل و عمان خارج یا ساحل و ظُفار به مرکزیت سلاله تقسیم می‌‌شود و دارای شهرهای زیادی مانند: نَزوی، صور، مَطرح، صُحار و سلاله که همگی آنها جز نزوی، از شهرهای ساحلی هستند. عمان دارای موقعیت استراتژیک منحصر به فردی است و بین طول جغرافیایی تقریبی: ۵۳ و ۶۰ و عرض‌های جغرافیایی تقریبی: ۱۷ و ۲۷ قرار دارد[۵].

حاکمان عمان

  1. نعمان بن عجلان زرقی: نعمان بن عجلان از اصحاب پیامبر (ص) و نیز امیر المؤمنین (ع) و کارگزار آن حضرت در بحرین و عمان بوده است[۶].[۷]
  2. حلو بن عوف ازدی: بنا بر نقل تاریخ یعقوبی، حلو بن عوف أزدی کارگزار حضرت علی (ع) در عمان بود و زمانی که خریّت بن راشد، شورش کرد، وی را کُشت[۸] و بنی ناجیه را علیه حکومت علی(ع) تحریک کرد و سرانجام فتنه به دست معقل بن قیس، فرمانده با کفایت علی(ع) از بین رفت[۹].[۱۰]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۴۶.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۴۶.
  3. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۴۶.
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۱۵۰.
  5. بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة، ص۲۱۶.
  6. رجال الطوسی، شیخ طوسی، ص۸۳.
  7. کاظمی، محمد ایوب، مقاله «نعمان بن عجلان»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۷، ص۳۹۶ ـ ۴۰۵.
  8. تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۹۵.
  9. به شرح حال مصقله مراجعه شود.
  10. ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص۴۱۱.