یونس بن بکیر شیبانی در تاریخ اسلامی

آشنایی اجمالی

از تبار او اطّلاعی در دست نیست جز آنکه پدرش بُکیر از کارگزاران جعفر برمکی^[۱] بوده است. وی دو پسر به نام‌های بکر و عبدالله داشت و خود، شاگرد محمد بن اسحاق و نیز راوی کتاب مغازی او معروف به السّیر و المغازی بود^[۲].

یحیی بن معین و ساجی با اشاره به مرجئی بودن یونس، او را همانند پدرش، از درباریان دولت بنی عباس و از یاران نزدیک جعفر برمکی دانسته‌اند^[۳].

↑ جعفر بن یحیی بن خالد برمکی مدّت هفده سال وزیر هارون الرشید بود که در اوّل ماه صفر سال ۱۸۷ ﻫ.ق و در ۳۷ سالگی به دستور خلیفه به قتل رسید. الکامل فی التاریخ ۶/ ۱۷۹.
↑ تذکرة الحفاظ ۱/ ۳۲۶؛ النّجوم الزاهره ۲/ ۱۶۵. کتاب سیره ابن اسحاق. اخیراً با تحقیق دکتر سهیل زکار چاپ شده است.
↑ تهذیب التهذیب ۱۱/ ۴۳۵ - ۴۳۶.
↑ تهذیب الکمال ۳۲/ ۴۹۷؛ صحیح مسلم ۱/ ۱۹۲/ ح ۳۵۰ و شرح صحیح مسلم (نووی) ۳/ ۸۱ح ۳۵۰.
↑ ۱۹۹ - ۲۰۰/ ح ۴۱، ۴۲ و ۴۳.
↑ کتاب التاریخ الکبیر ۱/ ۳۷۵ و الغدیر ۱/ ۶۵.
↑ الطبقات الکبری ۶/ ۳۹۹ و میزان الاعتدال ۴/ ۴۷۸.
↑ عزیزی، رستگار، بیات، راویان مشترک، ج۲، ص 158.