امنیت جانی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

امنیت جانی تنها به معنای مصونیت هر انسان از هر نوع تعرضی که جان او را به خطر اندازد، نیست بلکه شامل امنیت روحی و روانی و نیز امنیت از هر نوع تعرض جسمی و روانی است. تنها قتل، جرح، ادماء، خداش و خراش نیست که ممنوع است، ارعاب و ایجاد اضطراب و جو وحشت نیز به نوعی از مصادیق محارب است[۱].

امنیت جانی از نگاه قرآن

از نظر قرآن جان انسان‌ها محترم است[۲] و کشتن کسانی که قتل و فسادی مرتکب نشده‌اند همانند کشتن همه انسان‌هاست[۳]، ازاین‌رو حیات جامعه را در قصاص قرار داده[۴] و احکام این عامل تربیتی را که در مقابله با ناامنی مؤثر است بیان می‌کند[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۱، ص ۳۲۴.
  2. سوره انعام، آیه ۱۵۱.
  3. سوره مائده، آیه ۳۲.
  4. سوره بقره، آیه ۱۷۹.
  5. سوره بقره، آیه ۱۷۸.
  6. بستان، حسن، مقاله «امنیت»، دائرة المعارف قرآن کریم ج۴.