ادریس بن زیاد حناط
ادریس بن زیاد حناط از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ادریس بن زیاد حناط در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
درباره کفرثوثا اختلاف است عده‌ای معتقدند که روستایی در خراسان بوده و علی بن داوود می‌‌گوید: روستایی در فلسطین واقع در منطقه جزیره بوده است، لکن قول اول به حقیقت نزدیک‌تر است.[۱] ابوالفضل ادریس بن زیاد بن علی کفرثوثی اصحاب امام صادق(ع) را درک کرده و از آنها حدیث شنیده است.[۲] ابن غضائری در روایات او تردید کرده و می‌‌گوید که وی از ضعفا روایت می‌‌کرده است. دسته‌ای دیگر، روایاتش را قبول دارند و قائل‌اند که فردی ثقه و از رجال شیعه است. برخی هم او را واقفی می‌‌دانند.[۳] به هر حال وی مردی فقیه و محدث بود و افرادی چون طاووس بن محسن بن طاووس، احمد بن میثم میثمی، جعفر بن محمد حسینی، محمد بن حسن اشعری و حنان بن سدیر از وی روایت نقل کرده‌اند.[۴] وی زمانی به سامرا رفت و به خدمت امام هادی(ع) رسید تا حکمی فقهی را سؤال کند، اما پیش از طرح سؤال، امام پاسخ او را گفت.[۵] در همان شهر خدمت امام حسن عسکری(ع) نیز رسید و چون درباره امام غلو می‌‌کرد، امام به محض دیدن او فرمودند: یا ادریس، ﴿بَلْ عِبَادٌ مُكْرَمُونَ﴾[۶]، ﴿ُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ﴾[۷] بلکه ایشان بندگان خدایند که در گفتار و رفتار از او پیش نمی‌افتند. با این آیه، شک او برطرف شد.[۸] آثار او عبارت‌اند از: «النوادر»[۹] و مجموعه روایات.[۱۰].[۱۱]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ تنقیح المقال ۱/۱۰۴ قاموس الرجال ۱/۴۵۸.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۲۵۹.
- ↑ قاموس الرجال ۱/۴۵۸.
- ↑ لسان المیزان ۱/۳۳۳.
- ↑ تنقیح المقال ۱/۱۰۵.
- ↑ « بلکه (فرشته‌ها تنها) بندگانی ارجمندند؛» سوره انبیاء، آیه ۲۶.
- ↑ «در گفتار بر او پیشی نمی‌جویند و آنان به فرمان وی کار می‌کنند» سوره انبیاء، آیه ۲۷.
- ↑ مناقب آل ابی طالب ۱/۴۵۸.
- ↑ رجال النجاشی ۱/۲۵۹.
- ↑ الفهرست (طوسی) ۳۹؛ معالم العلماء ۲۶.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۶۱.