ابوایوب خزاز

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۶ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آشنایی اجمالی

ابوایوب ابراهیم بن عثمان بن زیاد کوفی اهل کوفه[۱] و از اصحاب امام باقر،[۲] امام صادق و امام کاظم(ع)و راوی از آن بزرگواران بوده است.[۳] همچنین از محمد بن مسلم و حماد بن عیسی روایت کرده است.[۴] به اعتقاد برخی، وی از امامان معصوم به طور مستقیم روایت نقل نکرده است.[۵] روایت‌گرانی همچون یونس بن عبدالرحمان، حسن بن محبوب و محمد بن ابی عمیر از راویان ابراهیم هستند.[۶] او یکی از محدثان ثقه و بزرگ منزلت بوده است.[۷]

شایان ذکر است که برخی از رجال شناسان وی را تحت عناوین مختلفی آورده‌اند و قائل به تعدد هستند.[۸] عده‌ای دیگر این قول را نپذیرفته و معتقد به اتحادند.[۹] ابوایوب صاحب آثاری با عنوان «اصل»،[۱۰] الصلاة[۱۱] و «النوادر» است که حسن بن محبوب از آن خبر داده است.[۱۲].[۱۳]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. اختیار معرفة الرجال ۳۶۶.
  2. معجم الموحّد ۱ / ۶۴.
  3. رجال النجاشی ۱ / ۹۷ تنقیح المقال ۱ / ۲۶.
  4. جامع الرواة ۱ / ۲۶.
  5. رجال ابن داوود ۱۶ الفهرست (طوسی) ۸.
  6. لسان المیزان ۱ / ۸۸.
  7. رجال النجاشی ۱/ ۹۷ اختیار معرفة الرجال ۳۶۶.
  8. تنقیح المقال ۱ / ۲۶ قاموس الرجال ۱ / ۲۳۹ اعیان الشیعه ۲ / ۱۸۲.
  9. معجم رجال الحدیث ۱ / ۲۵۶ رجال ابن داوود ۱۶.
  10. الفهرست (طوسی) ۸.
  11. معالم العلماء ۶.
  12. رجال النجاشی ۱/ ۹۷ الوجیزه ۶ الذریعه ۲/۱۳۶.
  13. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص 73.