نضر بن حارث

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

نضر بن حارث در حدیث | نضر بن حارث در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل نضر بن حارث (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• وقتی پیامبر خدا(ص) در غدیر خم علی(ع) را به امامت معرفی کرد، نضر بن حارث فهری نزد پیامبر آمد و گفت: ما را به توحید و رسالت و نماز و روزه و حج فراخواندی پذیرفتیم. حالا پسرعمویت را به ولایت بر ما می‌گماری. آیا این از سوی خود توست یا از سوی خدا؟ فرمود: از سوی خدا. وی در حالی که می‌رفت، می‌گفت: خدایا اگر آنچه محمّد (ص) می‌گوید حق است، از آسمان بر من سنگ بباران. هنوز به مرکب خود نرسیده بود که سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و او را کشت. آنگاه آیات ﴿﴿سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ﴾﴾ نازل شد که اشاره به این واقعه است. نزول این سوره و وقوع آن حادثه گواه حقانیت علی(ع) و یکی از فضایل اوست. نضر بن حارث، از شیاطین قریش و از آزاردهندگان پیامبر بود که پیوسته با او دشمنی می‌کرد و وقتی پیامبر خدا از مجلسی که خدا را به یادها می‌آورد و آیات قرآن را بر مردم می‌خواند برمی‌خاست، او می‌نشست و می‌گفت: من قصه‌های بهتری می‌دانم. و آنچه را از داستانها و افسانه‌های پادشاهان ایران شنیده بود بازمی‌گفت و آیات قرآن را افسانه می‌پنداشت

جستارهای وابسته

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ غدیر.

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: