درس‌هایی از زیارت جامعه کبیره (کتاب)

**درس‌هایی از زیارت جامعهٔ کبیره**
درس‌هایی از زیارت جامعهٔ کبیره
زبان	فارسی
نویسنده	علی رضا برازش
موضوع	زیارتنامهٔ جامعهٔ کبیره، امامت و ولایت
مذهب	[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر	[[:رده:انتشارات به‌نشر، امیرکبیر‏‫\|انتشارات به‌نشر، امیرکبیر‏‫]][[رده:انتشارات به‌نشر، امیرکبیر‏‫]]
وابسته به	انتشارات آستان قدس رضوی
محل نشر	مشهد، تهران، ایران
سال نشر	۱۳۹۱، ۱۳۹۲ ش
چاپ	اول
شابک	۹۷۸-۹۶۴-۰۲-۱۸۲۸-۰‬‬
شماره ملی	۲۸۸۹۲۴۵
	v; t; e;

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.

درس‌هایی از زیارت جامعه کبیره، کتابی است که با زبان فارسی به موضوع شناخت این زیارت می‌پردازد. این کتاب اثر علی رضا برازش است و انتشارات به‌نشر و امیرکبیر‏‫ نشر آن را به عهده داشته‌اند.^[۱]

دربارهٔ کتاب

مطالب این اثر پیرامون محور اصلی زیارت جامعه کبیره یعنی مبحث امامت و ولایت است. نویسنده دو فصل آغازین را به نسبت امام با خدا و نسبت امام با وحی و نبوت اختصاص داده و در فصل سوم الطاف خاص خداوند به امام را مورد بررسی قرار داده است. در فصل چهارم تا ششم مباحثی چون درجات منحصر به فرد امام، مقام امام و اسوه بودن ائمه بیان شده است. همچنین مباحثی مانند: تقوی و ایمان، ذکر، خیر، هدایت و رشد، علت دریافت مقامات، نسبت امام با مردمان و وظایف ما نسبت به امام، معرفت، ایمان، عمل، ولایت، تصدیق، تسلیم، پیروی، همراهی، انتظار و چشم به راهی محبت، جلب رضایت، زیارت، پناه بردن و طلب شفاعت از مباحث مطرح شده در فصل‌های هفتم تا دوازدهم این کتاب است.^[۱]

آقای علی رضا برازش (متولد ۱۳۳۴ ش، تهران)، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع کارشناسی ارشد علوم قرآنی و حدیث دانشکدهٔ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران پیگیری کرد. مدیریت خانهٔ کتاب، مدیریت کل مراکز و روابط فرهنگی وزارت ارشاد اسلامی، معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیریت شبکه یک و دو سیمای جمهوری اسلامی ایران و عضویت در هیأت مدیرهٔ دفتر نشر فرهنگ اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر انجام فعالیت‌های فرهنگی و اجرایی به تألیف آثاری با موضوعات علمی و اعتقادی اهتمام ورزیده است. «معجم مفهرس کتب روایی»، «راهنمای مطالعات و تحقیقات»، «قرآن صاعد»، «دعا از منظر رهبر معظم انقلاب اسلامی»، «وحدت و همگرایی»، «همه را دوست بداریم» (عشق انسان به انسان) و «مدعیان انتظار دشمنان ظهور» برخی از این آثار است^[۳].