نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Ranjbar(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۶ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۵۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۶ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۵۲ توسط Ranjbar(بحث | مشارکتها)
شرایط ظهور، آن دسته از اموری هستند که تحقّق ظهور، وابسته به وجود آنهاست و تا آنها محقّق نشوند، ظهور نیز واقع نخواهد شد، و گسترش عدالت جهانی به آنها وابستگی دارد. هر پدیدهای در جهان با فراهم آمدن شرائط و زمینههای آن به وجود میآید و بدون تحقق زمینهها، امکان وجود برای هیچ موجودی نخواهد بود، قیام و انقلاب جهانیامام مهدی(ع) که بزرگترین حرکت جهانی است نیز، پیرو همین اصل بوده و بدون تحقق زمینهها و شرایط آن به وقوع نخواهد پیوست. البته در کنار شرایط ظهور بحث علائم ظهور هم مطرح هست و مراد از علائم ظهور آن دسته از حوادثی است که براساس بیان پیشوایانمعصوم(ع)، قبل و یا در آستانۀ ظهور واقع خواهد شد و تحقق هر کدام نوید نزدیک شدن یا وقوع قیام امام مهدی(ع) را میدهد. یعنی علائم فقط کاشف از پدیده ظهورند ولی شرایط محقق ظهورند.
چهار شرط از جمله شرایط ظهور نامیده شده است که عبارتند از:
برنامه و طرحی فاخر که بتواند با ساختاری متعالی، عدلراستین را در تمام گیتی برپا کرده، ثبات و ایستایی بخشد و زمینه سعادت و کمال همگان را فراهم نماید.
گروهی از انسانهای فداکار که در اوج تقوا، برای دفاع همهجانبه از برنامۀ امام(ع) آمادگی داشته باشند.
آمادگی عمومی و جهانی: از جمله شرایط دیگر، پذیرش و قبول مردم است، وجود تودههای مردمی که در سطح کافی از فرهنگ و شعوراجتماعی و روحیهفداکاری برخوردار باشند تا در نخستین مرحله پیروانحضرت را تشکیل دهنند، زیرا چنین افرادی هستند که تواناییانقلاب جهانی را دارا هستند. در غیر این صورت حتی اگر بهترین برنامه وجود داشته باشد و منتخب خداوند با یارانی بینظیر و از جان گذشته بخواهند در جامعه پیاده کنند، ولی مردم آن را پذیرا نباشند قطعاً به انجام نخواهد رسید.