نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Msadeq(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۵۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۵۹ توسط Msadeq(بحث | مشارکتها)
۲- دگرسازی: بر اساس تعالیم عالیه اسلام و دستوراتپیشوایان دین، تلاش برای فراهم آوردن انگیزهها و وسایلی که موجب شناختمعارف اسلامی و پراکندن آنها میشود، بزرگترین خدمت انسانی و عالیترین عمل اجتماعی و والاترین گام اصلاحی و مهمترین تکلیفواجبالهی است که هر انسان هوشیار و بیدار که توانایی کشیدن بار آن را به دوش دارد، بایستی بدون آنکه در آن کار سستی روا بدارد، بدان قیام کند.
بنابراین، تردیدی نیست که تنها پرداختن به خود کافی نیست و دردی را دوا نمیکند، بلکه بر هر انسانمسلمانمنتظر لازم است که در عین "خودسازی" تا آنجا که برای او امکان دارد به دیگران هم برسد تا آنها نیز به مقام شامخ آخرین حجّتخدا، و شکوه روز ظهور و لزوم انتظارفرج، آشنا شوند. زیرا: "رسالتعظیمانتظار، به مدد اصل "دگرسازی"، همچون آتشی که در نیزار افتد، از هرکس به اطرافیانش و حتّی آیندگانش سرایت میکند. هر قلب فروزان، هزاران قلب دیگر را شعلهور میسازد تا این رسالت انسانی، سینهبهسینه، در تاریخ پیش رود، و سرانجام به روزگار ظهور پیوندد"[۳].
البته شکّی نیست که این جریانها ابتداء به ساکن و بدون زمینه قبلی رخ نمیدهد؛ بلکه بعضی از پیشآمدها و حوادثی که قبل از ظهور اتفاق میافتد، منتظرانمؤمن را بر آن میدارد تا بکوشند و تلاش کنند و برای پاسداری از دین و ادامه حیات با سختیها دستوپنجه نرم کنند و دشواریها را از پیش پای خود بردارند و ناگزیر به انگیزهای طبیعی برای دفاع از خود، به تهیه نیرو و ابزار و آلات جنگی بپردازند و لوازم و امکانات را فراهم آورند، چنانکه خداوند در قرآن کریم به این امر فرمان داده و فرموده است: ﴿وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ﴾[۴].
↑«و آنچه در توان دارید از نیرو و اسبان آماده در برابر آنان فراهم سازید که بدان دشمن خداوند و دشمن خود را به هراس میافکنید؛ و نیز جز آنها کسانی دیگر را که شما نمیشناسید (اما) خداوند آنان را میشناسد؛ و آنچه در راه خداوند ببخشید، به شما تمام باز خواهند داد و بر شما ستم نخواهد رفت» سوره انفال، آیه ۶۰.