اولیاء الله

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

اولیاء الله در قرآن | اولیاء الله در حدیث | اولیاء الله در نهج البلاغه | اولیاء الله در معارف دعا و زیارات | اولیاء الله در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اولیاء الله (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

واژه‌شناسی لغوی

اولیاء جمع وَلیّ بر وزن فعیل و از ریشه "و-ل-ی" است. وَلْی در لغت به معنای قرب و نزدیکی است ^[۱].
برخی آن را در اصل به معنای وقوع چیزی پس از چیزی، همراه با رابطه‌ای بین آن دو دانسته و استعمال آن را در معانی دیگری مانند نزدیکی، دوستی، یاری و پیروی، از آثار آن اصل به حساب آورده‌اند^[۲].
برای ولیّ نیز معانی گوناگونی مانند دوستدار، رفیق و یاری‌کننده ذکر شده است ^[۳] که در هر یک از آنها نوعی قرب و نزدیکی وجود دارد.
اولیاء اللّه ترکیبی اضافی است و مراد از آن کسانی هستند که از دوستی و قرب الهی برخوردارند. ولیّ خدا شدن لازمه ایمان به خداست، بنابراین هر مؤمنی از اولیاء الله است؛ ولی درجات اولیاء الله به مقدار درجه ایمانشان متفاوت است^[۴]. گرچه دارندگان هر یک از مراتب ایمان از اولیاء الله هستند؛ ولی مراد از اولیاء الله در قرآن، کسانی هستند که به درجه عالی ایمان و عبودیت رسیده‌اند^[۵]. آنان کاملانی هستند که از لباس بشریت بیرون آمده، و از قدس جبروت گذشته و در قدس لاهوت وارد شده‌اند و آنها موحّدان حقیقی‌اند و در حدیث قدسی در مورد ایشان آمده است: اولیای مرا کسی جز من نمی‌شناسد^[۶]. البته این گروه نیز خود دارای مراتبی هستند، زیرا کمال ولایت پایانی نداشته، مراتب اولیاء الله نامتناهی است^[۷]. برخی نیز ولیّ الله را کسی دانسته‌اند که فرشته با او سخن گوید یا کارهای نیک به او الهام شود^[۸].
رسیدن به درجه عالی ایمان و عبودیت و برخورداری از این مرتبه ولایت، موجب می‌شود انسان نوعی ولایت تکوینی بر عالم پیدا کرده، بتواند در آن تصرّف کند، چنان که سرپرستی دیگر انسان‌ها و تدبیر امور آنان را نیز خداوند به چنین انسان‌هایی واگذار می‌کند^[۹].

اولیاء الله در قرآن

ویژگی‌های اولیا الله

ایمان

تقوا

دوری از ترس و اندوه از غیر خدا

بشارت

فوز عظیم

آرزوی مرگ

منابع

جمالی‌زاده، احمد و سادات‌فخر، سید محسن، اولیاء الله، دائرةالمعارف قرآن کریم

جستارهای وابسته

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ المصباح، ص۶۷۲؛ القاموس المحیط، ج۲، ص۱۷۶۰، «ولی».
↑ التحقیق، ج۱۳، ص۲۰۳، «ولی».
↑ تاج العروس، ج۲۰، ص۳۱۰، «ولی».
↑ شرح فصوص الحکم، ص۴۴۱.
↑ المیزان، ج۱۰، ص۹۰.
↑ شرح فصوص الحکم، ص۴۴۱.
↑ شرح فصوص الحکم، ص۱۴۸.
↑ علم الیقین، ج۱، ص۴۸۸.
↑ جمالی‌زاده، احمد و سادات‌فخر، سید محسن، اولیاء الله، دائرةالمعارف قرآن کریم ج۵.

[1] المصباح، ص۶۷۲؛ القاموس المحیط، ج۲، ص۱۷۶۰، «ولی».

[2] التحقیق، ج۱۳، ص۲۰۳، «ولی».

[3] تاج العروس، ج۲۰، ص۳۱۰، «ولی».

[4] شرح فصوص الحکم، ص۴۴۱.

[5] المیزان، ج۱۰، ص۹۰.

[6] شرح فصوص الحکم، ص۴۴۱.

[7] شرح فصوص الحکم، ص۱۴۸.

[8] علم الیقین، ج۱، ص۴۸۸.

[9] جمالی‌زاده، احمد و سادات‌فخر، سید محسن، اولیاء الله، دائرةالمعارف قرآن کریم ج۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]