الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۵۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

تجلی توحید در نظام امامت، کتابی است که با زبان فارسی به بررسی و بحث درباره امامت می‌پردازد. این کتاب اثر لطف‌الله صافی گلپایگانی است و انتشارات بنیاد بعثت نشر آن را به عهده داشته‌ است. در معرفی این کتاب آمده است: «بررسی اهداف ادیان الهی و تطبیق آن با نظام امامت است. نویسنده اهداف تمام ادیان الهی را توحید خالص و دوری از شرک و کفر دانسته و اسلام را در این میان، شاخص‏‌ترین دین که بیانگر کامل‌‏ترین درجه توحید است، معرفی می‏‌کند. وی یکی از شعبات توحید را امامت و ولایت شمرده است؛ چراکه اصل حکومت و ولایت از آن خداست و او این مقام را به برخی انسان‌‏های والا به عنوان امام و ولی واگذار کرده است و تمام حکومت‏‌هایی که ولایتشان از طرف خداوند تنفیذ نشده باشد، باطل و در حکم طاغوت هستند. به نظر وی، معنای توحید و شرک نورزیدن به خداوند، یعنی نپذیرفتن نظام دیگری غیر از نظام امامت که نظام الهی است. وی در ادامه به این دو پرسش پاسخ گفته است: آیا اذن الهی بر ولایت کسی وجود دارد یا نه؟ اگر وجود دارد، به چه کسانی تفویض شده است؟ در بحث پایانی، نگارنده نتیجه گرفته که در نظام امامت شیعه (۱۱ امام اول) توحید به معنای کامل کلمه و به طور بالفعل ظهور و تجلی پیدا نکرد و تجلی کامل آن به عهده حکومت امام مهدی(ع) در آخرالزمان گذارده شده است».