جلاس بن سوید
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
جلاس بن سوید بن صامت انصاری از قبیلة أوس است[۱]. او در ابتدا از منافقین بود اما توبه کرد. وی در جنگ تبوک از همراهی با پیامبر(ص) و رفتن به میدان جنگ خودداری کرد و مردم را نیز از رفتن به جنگ باز می‌داشت. اما هنگام بازگشت از تبوک پیامبر(ص) خطبه‌ای خواند و در آن خطبه منافقان را سرزنش کرد.
هنگامی که جلاس گفتار پیامبر(ص) را شنید، گفت: "اگر به راستی محمد، پیامبر باشد ما از الاغ هم پست‌تریم". عمیر بن سعد که مادرش همسر جلاس و خود مرد فقیری بود و جلاس به او کمک فراوانی می‌کرد، با شنیدن این جمله برآشفت و گفت: "تا این ساعت در نظر من از همه مردم عزیز‌تر بودی؛ زیرا به من زیاد خدمت کرده‌ای، اما جمله‌ای گفتی که اگر آن را آشکار کنم رسوا خواهی شد و اگر پرده پوشی کنم خود را به هلاکت اخروی افکنده‌ام. ولی یکی از این دو بر من از دیگری آسان‌تر است".
گویند، هنگامی که جلاس گفته بود ما از الاغ هم پست‌تریم، عمیر به او گفته بود: آری تو از الاغ هم بدتری؛ رسول خدا(ص) راستگو و تو دروغ گویی[۲].
عمیر گفته جلاس را به رسول خدا(ص) خبر داد. پیامبر(ص) جلاس را سرزنش کرد اما جلاس به نام خدا سوگند یاد کرد که چنین سخنی نگفته است. عمیر هم قسم خورد که من این کلام را از او شنیدم. پس از انکار جلاس، عمیر برخاست و گفت: "خدایا! بر پیامبر راست گویت آشکار کن تا کدام یک از ما راست گفته است"، پیامبر(ص) و مؤمنان هم آمین گفتند: مردم هنوز پراکنده نشده بودند که جبرییل به همراه این آیات نازل شد: ﴿يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ مَا قَالُوا وَلَقَدْ قَالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُوا بَعْدَ إِسْلَامِهِمْ وَهَمُّوا بِمَا لَمْ يَنَالُوا وَمَا نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ فَإِنْ يَتُوبُوا يَكُ خَيْرًا لَهُمْ وَإِنْ يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ﴾[۳].
پس از نزول آیه، جلاس گفت: یا رسول الله! خدا ما را به توبه امر می‌کند. آنچه عمیر گفته درست است و من از گفته خود پشیمانم و اینک توبه می‌کنم"[۴].
یکی از نشانه‌های توبه واقعی جلاس این بود که از نیکی‌های خود نسبت به عمیر چیزی نکاست. در زمان جاهلیت، خون بهایی مربوط به جلاس بر عهده یکی از اقوام او بود، در حالی که جلاس مردی نیازمند بود. چون پیامبر(ص) به مدینه رسیدند، آن خون بها را برای جلاس گرفته و به او دادند و خداوند او را بدین وسیله بی نیاز ساخت[۵].[۶]
پدر جلاس
حارث؛ برادر جلاس
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
- حارث بن سوید (برادر)
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۳۴۶.
- ↑ المغازی، واقدی، ج۲، ص۱۰۰۴.
- ↑ "به خداوند سوگند می‌خورند که (سخنی) نگفته‌اند در حالی که بی‌گمان کلمه کفر (آمیز) را بر زبان آورده‌اند و پس از اسلام خویش کفر ورزیده‌اند و به چیزی دل نهادند که بدان دست نیافته‌اند و کینه‌جویی نکرده‌اند مگر بدان روی که خداوند و پیامبرش با بخشش خویش آنان را" سوره توبه، آیه ۷۴.
- ↑ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۲۹۱.
- ↑ المغازی، واقدی (ترجمه: مهدوی دامغانی)، ص۷۶۵-۷۶۶.
- ↑ جوان هوشیار، جعفر، مقاله «جلاس بن سوید»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۲۷۹-۲۸۰.