نیایش نوزدهم
مقدمه
این نیایش دعای آن حضرت است در طلب باران. یکی از نشانههای رحمت الهی باران است. قرآن کریم میفرماید: ﴿وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَهُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ﴾[۱]. زندگی ما انسانها و همه موجودات زنده با آب است، ﴿وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ﴾[۲]. اگر آب نباشد زندگی انسانها مختل میشود. رویش گیاهان، روزی موجودات، لطافت هوا و حیات موجودات زنده در سایه بارش باران است.
براساس تعالیم قرآنی گناهان مانع نزول باران و استغفار زمینه نزول باران اعلام شده است[۳]. امام امام زینالعابدین(ع) در این دعا بارانی با این ویژگیها از خداوند بزرگ طلب میکند: «اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ...»؛ «ای خداوند، باران بفرست و سیرابمان ساز و همراه با بارانی فزاینده و ریزنده، از ابری در آفاق رونده و گیاهان زیبا رویاننده، رحمت خود بر ما ارزانی دار»؛ و ادامه میدهد: «ای خداوند، میوهها را برسان و بر بندگانت احسان فرمای، گلها را شکفته گردان و زمین خود زنده نمای. فرشتگان خود، آن فرستادگان بزرگوار، را بفرمای تا از سوی تو، بارانی سودمند و پیوسته و فراوان و گسترده و تند بار بیاورند و همهجا را سیراب سازند، تا زمین مرده را زنده نمایی و هرچه را از دست رفته است باز گردانی و آنچه روییدنی است برویانی و در روزی مردم گشایش دهی با چنان ابری انبوه، گرانبار، خوش و بیزیان و از کران تا کران، که از آن آواز تندر آید و بارانش ملایم و پردوام بود و برقش فریبناک نبود».
و باز ادامه میدهد: «ای خداوند، ما را از بارانی به فریاد رسنده، قحط زداینده، گیاه رویاننده، فراگیرنده، فراوان بارنده سیراب نمای، تا گیاهان ایستاده را طراوت تازه دهی و گیاهان بر زمین و خفته را بر پای داری. ای خداوند، بارانی برسان آنسان که آبها از تپهها روان داری و چاهها از آبها پرسازی و رودها به خروش آری و نباتات برویانی و در همه شهرها ارزانی پدید آری و چارپایان و مردمان به تن و توش آری و برای ما خوردنیهای خوش و گوارا کامل گردانی و کشتههای ما برویانی و پستانهای چهارپایان پرشیرسازی و بر نیروی ما نیرویی دیگر افزایی».[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «و اوست که باران را پس از آنکه (مردم) نومید شوند فرو میفرستد و بخشایش خویش را میگستراند و او سرور ستوده است» سوره شوری، آیه ۲۸.
- ↑ «و هر چیز زندهای را از آب پدید آوردیم» سوره انبیاء، آیه ۳۰.
- ↑ ﴿فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا * يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا﴾ «و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او بسیار آمرزنده است * تا (باران) آسمان را بر شما ریزان، بفرستد» سوره نوح، آیه ۱۰-۱۱.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ قرآن حکیم، ترجمه مهدی الهی قمشهای.
- ↑ بهشتی، سید جواد، مقاله «نیایش نوزدهم»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۴۶۲.