آتش در معارف و سیره رضوی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون آتش است. "آتش" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آتش (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
از امام رضا(ع) حدیثی درباره نقش آتش در اثبات ادعای شخصی نقل شده که می‌گفت هفت موی پیامبر را در اختیار دارد. طبق این نقل، امام رضا(ع) موها را داخل آتش انداخت، سه تا از موها سوخت، ولی چهار تا از آنها باقی ماند و آتش بر آنها تأثیری نکرد[۱].[۲]
مسائل طبیعی و فقهی آتش از نگاه امام رضا(ع). آتش یکی از عناصر اربعه در طبیعیات قدیم است که از سوختن مواد به وجود می‌آید و با گرما، شعله و نور همراه است[۳].
معادل عربی آتش "نار" است و آن را در لغت به شعله‌ای قابل رؤیت تفسیر کرده‌اند و با واژه "نور" از یک ریشه دانسته و افزوده‌اند که "نورگ توشه آخرتی و "نار" توشه دنیایی است[۴].
کشف آتش به وسیله انسان اهمیت فراوان داشته و صنعت بشری با پیدایش آن، امکان‌پذیر شده است[۵]. به عبارت دیگر، آتش عظیم‌ترین یافته زندگی بشر است و تمدن بشری با آن آغاز شده است[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ المناقب، ابن شهر آشوب، ج۴، ص۳۴۷؛ بحارالأنوار، ج۴۹، ص۵۹.
- ↑ میرمحمدی، سید کمال‌الدین، مقاله «آتش»، دانشنامه امام رضا، ج۱، ص ۲۵.
- ↑ فرهنگ بزرگ سخن، ج۱، ص۴۳؛ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۲۸.
- ↑ المفردات، ص۸۲۸.
- ↑ تاریخ تمدن، ج۱، ص۱۶.
- ↑ فی ظلال القرآن، ج۶، ص۳۴۲۹.
- ↑ میرمحمدی، سید کمال‌الدین، مقاله «آتش»، دانشنامه امام رضا، ج۱، ص ۲۵.