حصر در فقه سیاسی
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حصر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- اصل آن به معنای "ضیق"[۱] است. در معنای دشواری، محظور، تنگی، مشقت.
- ﴿هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ﴾[۲].
- در این آیه شریفه، رفع حرج از دین به معنای نفی تکالیف شاقه و مشقت‌آور در دین اسلام است [۳].
- اینکه اسلام دین سمحه و سهله خوانده شده، به تصریح آیه شریفه نفی حرج از دین است [۴] و در چارچوب رفع تکالیف مشقت‌آور و دشوار از عهده مسلمانان است[۵].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۵۰.
- ↑ «او شما را برگزید و در دین- که همان آیین پدرتان ابراهیم است- هیچ تنگنایی برای شما ننهاد» سوره حج، آیه ۷۸.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۱۸۹.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۶، ص۱۱۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۲۹-۲۳۰.