عبدالله بن ابی سفیان بن حارث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۵۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابوالهیاج، عبدالله بن ابی‌سفیان بن حارث بن عبدالمطلب بن هاشم الهاشمی، نام مادرش «فقمه» یا «نسمه» دختر همام بن ارقم اسدی، صحابی و پدرش پسر عمو و برادر رضاعی پیامبر(ع) بود[۱]؛ و از آن حضرت(ص) نقل حدیث کرده است.

وی شاعر بوده و اشعاری نیز در مدح امام علی(ع) سروده است. عبدالله پس از شنیدن عیب‌جویی و طعن عمروعاص بر بنی‌هاشم وی را مورد عتاب و سرزنش قرار داد[۲].

آورده‌اند که وی پس از وفات رسول الله(ص) به امام علی بن ابی‌طالب(ع) گروید و همراه آن حضرت در جنگ‌ها شرکت جُست و سپس به امام حسین(ع) پیوست و با آن حضرت(ع) در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. الاصابة، ج۷، ص۱۵۱.
  2. الاصابه، ج۴، ص۱۰۱-۱۰۲؛ مجالس المؤمنین، ج۱، ص۲۰۰-۲۰۱؛ رمز المصیبه، ج۲، ص۱۶۱-۱۶۲؛ یاران پایدار، ص۱۰۰.
  3. یاران پایدار، ص۲۰۰.
  4. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۲۲۸-۲۲۹.