صراط مستقیم در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صراط مستقیم است. صراط مستقیم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: صراط مستقیم در قرآن - صراط مستقیم در حدیث - صراط مستقیم در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
طریق روشن و وسیع (مادی یا معنوی)[۱]، راه مستقیم[۲]. برخی مدعی شده‌اند، سراط و صراط به یک معنا هستند[۳].
﴿وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ﴾[۴].
در قرآن کریم کلمه صراط با صفات نیکو آمده است؛ مانند مستقیم، عزیز، حمید، سوی. درباره مفهوم صراط مستقیم، مفسران دیدگاه‌های مختلفی ارائه کرده‌اند که اصح آن، مفهوم دین خدا و اسلام است ﴿قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ﴾[۵].[۶].
در یک جامعه اسلامی، فرهنگ بر اساس شریعت استوار است و "صراط مستقیم" به عنوان راه و روش زندگی و روابط اجتماعی و سایر شئون انسانی در جامعه، رکن اصلی استواری و استحکام جامعه دینی است.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۲۸.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۸۳.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۴۹.
- ↑ «و (دیگر) این که این راه راست من است از آن پیروی کنید و از راه‌ها (ی دیگر) پیروی نکنید که شما را از راه او پراکنده گرداند، این است آنچه شما را بدان سفارش کرده است باشد که پرهیزگاری ورزید» سوره انعام، آیه ۱۵۳.
- ↑ «بگو: بی‌گمان پروردگارم مرا به راهی راست راهنمایی کرده است، به دینی استوار، آیین ابراهیم درست‌آیین و (او) از مشرکان نبود» سوره انعام، آیه ۱۶۱.
- ↑ محسن معینی، «صراط مستقیم»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۷۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۹۰.