مقدار علم افزون امام چقدر است؟ (پرسش)
| مقدار علم افزون امام چقدر است؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ علم معصوم |
| مدخل اصلی | ؟ |
مقدار علم افزون امام چقدر است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث علم معصوم است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی علم معصوم مراجعه شود.
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین یارمحمدیان در کتاب «ازدیاد علم امام از دیدگاه کتاب و سنت» در این‌باره گفته‌‌اند:
«در ابتدا بایسته است توجه داشته باشیم که محتوای علم افزون به گونه‌ای است که از لحاظ وسعت، همه موجودات، از کف زمین تا آسمان، و از آسمان تا عرش خداوند را در بر دارد. بدین معنا که درباره این گستره وسیع، علم امام افزایش می‌یابد[۱]. در مبحث محتوای ازدیاد علم امام اشاره خواهیم کرد که این گستره پهناور، در مقابل علم به خداوند، بسیار ناچیز است. مهم‌ترین و عظیم‌ترین بخش علم افزون، علومی است که مربوط به خداوند، اسما و صفات او و روابط بین خدا و امام است که هیچ‌کس نمی‌تواند گستره و عظمت آن را درک کند.
در احادیثی علوم وراثتی امام و علم افزون او از یکدیگر تفکیک شده و سپس به نسبت‌سنجی میان آن دو پرداخته شده است. در پاره‌ای از این احادیث، علوم موجود امام با همه گستردگی‌اش، در برابر علم افزون امام، علمی اندک شمرده شده است[۲]. در پاره‌ای دیگر، پس از نفی علم از علوم وراثتی و انحصار علم امام در علم افزون، آن را عظیم‌ترین علم ائمه اطهار(ع) معرفی کرده‌اند[۳].
برخی از این احادیث مقدار علم افزون را “جمّ غفیر” برمی‌شمرد[۴]. در مبحث واژه‌شناسی اشاره شد که این واژه در ازدیاد علم امام به معنای علم بسیار و کنایه از انبوهی علم است.»[۵].
منبع‌شناسی جامع علم معصوم
پانویس
- ↑ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص۴۴۷، ۴۵۴؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۲۷۲.
- ↑ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر، ج۱، ص۹۷.
- ↑ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص۱۳۵، ح۱ و ص۱۳۸، ح۱۵ و ص۱۳۹، ح۳ و ص۱۴۰، ح۵ و ص۱۴۶، ح۲۱ و ص۱۵۲، ۳۰۳، ح۳ و ص۳۲۵؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۲۲۵، ح۳، ۴ و ص۲۳۹؛ صدوق، محمد بن علی، خصال، ج۲، ص۶۴۷؛ مفید، محمد بن محمد، اختصاص، ص۲۸۲.
- ↑ صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ص۱۳۰-۱۳۲؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۲۵۳.
- ↑ یارمحمدیان، محمد تقی، ازدیاد علم امام از دیدگاه کتاب و سنت ص ۲۹۱.