امت در معارف و سیره حسینی

عامل سامان گرفتن یا نابه سامانی امّت

در کتاب الخصال به نقل از فاطمه دختر امام حسین، از پدرش امام حسین آمده است که: پیامبر خدا(ص) فرمود: «سامان یافتن نخستین نسل این امّت، با زهد و یقین است و هلاکت آخر آن، با بخل و آرزو»^[۱].^[۲]

عامل خواری امّت

در کتاب الإرشاد از امام حسین(ع) نقل است: به خدا سوگند، مرا رها نمی‌کنند تا این مُشتی خون (این قلب) را از درونم بیرون بکشند و چون چنین کنند، خداوند، کسی را بر ایشان مسلّط می‌کند که چنان خوارشان سازد که خوارترینِ امّت‌ها شوند^[۳].^[۴]

پراکندگی امّت، پس از پیامبر

در کتاب الخصال (کتاب)|الخصال به سندش، از امام حسین(ع) نقل شده است که: شنیدم که پیامبر خدا(ص) می‌فرماید: «امّت موسی(ع) پس از او، هفتاد و یک فرقه شدند که یکی اهل نجات است و هفتاد فرقه، در آتش‌اند و امّت عیسی(ع) پس از او، هفتاد و دو فرقه شدند که یکی، اهل نجات است و هفتاد و یک فرقه، در آتش‌اند و امّت من، پس از من، هفتاد و سه فرقه می‌شوند. یک فرقه، اهل نجات است و هفتاد و دو فرقه، در آتش‌اند»^[۵].^[۶]

منابع

محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین

پانویس

↑ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):‏ إِنَّ صَلَاحَ أَوَّلِ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِالزُّهْدِ وَ الْيَقِينِ‏ وَ هَلَاكَ آخِرِهَا بِالشُّحِّ وَ الْأَمَلِ» (الخصال، ص۷۹، ح۱۲۸؛ الأمالی، صدوق، ص۲۹۷، ح۳۳۳).
↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.
↑ «وَ اللَّهِ لَا يَدَعُونِّي حَتَّى‏ يَسْتَخْرِجُوا هَذِهِ‏ الْعَلَقَةَ مِنْ جَوْفِي فَإِذَا فَعَلُوا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَنْ يُذِلُّهُمْ حَتَّى يَكُونُوا أَذَلَّ فِرَقِ الْأُمَمِ» (الإرشاد، ج۲، ص۷۶؛ إعلام الوری، ج۱، ص۴۴۸).
↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.
↑ «سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) يَقُولُ‏ إِنَّ أُمَّةَ مُوسَى افْتَرَقَتْ بَعْدَهُ عَلَى إِحْدَى وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ افْتَرَقَتْ أُمَّةُ عِيسَى(ع) بَعْدَهُ عَلَى اثْنَتَيْنِ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ إِحْدَى وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ إِنَّ أُمَّتِي سَتَفْتَرِقُ بَعْدِي عَلَى ثَلَاثٍ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ اثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ» (الخصال، ص۵۸۵، ح۱۱).
↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.

[1] «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص):‏ إِنَّ صَلَاحَ أَوَّلِ هَذِهِ الْأُمَّةِ بِالزُّهْدِ وَ الْيَقِينِ‏ وَ هَلَاكَ آخِرِهَا بِالشُّحِّ وَ الْأَمَلِ» (الخصال، ص۷۹، ح۱۲۸؛ الأمالی، صدوق، ص۲۹۷، ح۳۳۳).

[2] محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.

[3] «وَ اللَّهِ لَا يَدَعُونِّي حَتَّى‏ يَسْتَخْرِجُوا هَذِهِ‏ الْعَلَقَةَ مِنْ جَوْفِي فَإِذَا فَعَلُوا سَلَّطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَنْ يُذِلُّهُمْ حَتَّى يَكُونُوا أَذَلَّ فِرَقِ الْأُمَمِ» (الإرشاد، ج۲، ص۷۶؛ إعلام الوری، ج۱، ص۴۴۸).

[4] محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.

[5] «سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) يَقُولُ‏ إِنَّ أُمَّةَ مُوسَى افْتَرَقَتْ بَعْدَهُ عَلَى إِحْدَى وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ افْتَرَقَتْ أُمَّةُ عِيسَى(ع) بَعْدَهُ عَلَى اثْنَتَيْنِ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ إِحْدَى وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ وَ إِنَّ أُمَّتِي سَتَفْتَرِقُ بَعْدِي عَلَى ثَلَاثٍ وَ سَبْعِينَ فِرْقَةً فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِيَةٌ وَ اثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ فِي النَّارِ» (الخصال، ص۵۸۵، ح۱۱).

[6] محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۳۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]