جزیه در لغت

این مدخل زیرشاخهٔ بحث جزیه است. جزیه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جزیه در لغت - جزیه در قرآن - جزیه در حدیث - جزیه در فقه سیاسی - جزیه در معارف مهدوی - جزیه در معارف و سیره علوی - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

• کلمه “جزیه” یک واژه عربی است و از کلمات مجازات و جزا مشتق شده است که به معنای “پاداش” هستند. طبق این معنا، جزیه، پاداش و یا مالیاتی است که کفّار ذمی در مقابل سکونت خود در مملکت اسلامی و برای تأمین هزینه‌های دفاعی، امنیتی و امور عام‌المنفعه به دولت اسلامی پرداخت می‌کنند و پرداخت این پاداش و مالیات، عین عدالت و انصاف است
• جزیه در لغت از ماده «جزی» به معنای مکافات بر چیزی، و مجازات نیز از همین ماده است، و در اصطلاح به مالیاتی گفته می‌شود که از کافران اهل کتاب یا مشرکان عجم گرفته می‌شد. جزیه مالیاتی بود که به طور عادی بر رئوس اهل ذمه وضع می‌شد؛ گرچه گاهی بر زمین‌های ایشان نیز بسته می‌شد.

پرسش مستقیم

• جزیه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)

منابع

1. شکوری، ابوالفضل، فقه سیاسی اسلام
2. حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی ج۷