عامر بن مسلم عبدی در تاریخ اسلامی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى عَامِرِ بْنِ مُسْلِمٍ وَ مَوْلَاهُ سَالِم»[۱]؛

عامر[۲] فرزند مسلم بن حسان عبدی[۳] از خاندان عبد قیس و از شیعیان اهل بصره و سالم مولای او بود[۴].

مسلم پدر عامر از پیروان راستین امیرمؤمنان(ع) بود و در رکاب حضرت در صفین جنگید و در همان نبرد به فیض شهادت نائل آمد[۵].

عامر همچون پدرش، راه تولی به امامت و ولایت اهل بیت پیامبر(ص) را پیمود و در زمره چهره‌های درخشان تشیع در بصره قرار گرفت. هنگامی که با خبر شد امام حسین(ع) از مکه عازم کوفه است به همراه غلامش سالم و یزید بن ثبیط و...، به طرف مکه حرکت کرد و در منزلگاه ابطح به امام حسین(ع) پیوست. وی به همراه آن امام(ع) به کربلا آمد و در روز عاشورا او به همراه غلامش سالم در جنگ تن به تن به شهادت رسید[۶]. برخی گفته‌اند: وی در حمله نخست به فیض شهادت نایل گشت[۷].

در فضیلت او و غلامش همین بس که در زیارت ناحیه مفتخر به سلام گردیده است.[۸]

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحار الأنوار، ج۴۵، ص۷۲.
  2. عامر از خاندان عبدالقیس و از فرزندان جدیلة بن اسد است. (تسمیة من قتل مع الحسین(ع)، ش۴۶؛ حدائق الوردیه، ص۱۰۴.) برخی نیز سلسله نسب او را به عمیرة بن اسد رسانده‎اند. (جمهرة انساب العرب، ص۲۹۳) بعضی از معاصرین با توفیق عامر، مجهول دانستن وی را (رجال طوسی، ص۷۷) ناشی از عدم فحص تلقی کرده‎اند. (فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۸۵.)
  3. عبدی منسوب به عبدالقیس بن افصی... بن ربیعة بن نزار (الانساب، سمعانی، ج۴، ص۱۳۵) است. ولی برخی از متأخرین میگویند؛ او سعدی و از فرزندان حسان بن شریح بن سعد می‎باشد. (تنقیح المقال، ج۲، ص۳۱۷؛ حاشیه رجال طوسی، ص۷۷؛ یاران پایدار، ص۸۸.) برخی دیگر نیز بر این باورند که هر دو نسبت عبدی و سعدی، در گروهبندی عدنان به حساب می‎آید (انصارالحسین(ع)، ص۹۶)
  4. تنقیح المقال، ج۲، ص۱۱۷ و ابصارالعین، ص۱۶۶، در ترجمه سالم شرح حال او در همین اثر گذشت.
  5. تنقیح المقال، ج۲، ص۱۱۷.
  6. تنقیح المقال، ج۲، ص۱۱۷؛ ابصارالعین، ص۱۶۶؛ و در أعیان الشیعة، ج۱، ص۶۱۱، تنها به ذکر نام او در زمره شهدا اکتفا کرده است.
  7. مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳.
  8. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۹۸-۴۹۹.