اعراض

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

  • اعراض: رویگردانی، دست‌ برداشتن[۱]، انصراف[۲] و پشت‌ کردن آشکار[۳].
  • خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ[۴].
  • از سیاست‌های مبارزاتی پیامبر(ص) در مقابله با مشرکان و منافقان، رویگردانی و اعراض به معنای بی‌اعتنایی و هیچ‌انگاشتن آنها در جامعه بوده است. در مواردی که موعظه و تبلیغ ثمری نداشت، وحی الهی به پیامبر(ص) امر به اعراض و دست‌ برداشتن از برخی افراد یا جریانات می‌کرد: فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّى عَنْ ذِكْرِنَا[۵][۶][۷].

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۱.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۹۳.
  3. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۵۹.
  4. «گذشت را در پیش گیر و به نیکی فرمان ده و از نادانان روی بگردان!» سوره اعراف، آیه ۱۹۹.
  5. «پس، از آن کس که از یاد ما دل گردانده، روی بگردان» سوره نجم، آیه ۲۹.
  6. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۴۱.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۱۱.